Galicia - Đorđe Balašević

Pred zoru je sa njine strane obično muk

Pod velom magle zvecka osmi kozački puk

I svu noć mi inje kamuflira šinjel uz polegli brest

U inat ću i ovo pismo poslati

Znam: «ime i adresa nisu poznati»

Dok tikvan-poštar ne skonta

Ko to čeka sa fronta, kakvu dobru vest

I tek da znaš, ovo na slici je naoko pitomi pejsaž Galicije

Al' mira ni čas, sve živo pali na nas

Fotograf jedini metkove špara

Oberst kao lud olovo rasipa

Fotograf jedva katkad okine sa nasipa

Na nadošloj Visli, se soldati stisli

I svima su nam pomisli, daleko

U sumrak je sa njine strane obično žal

Zatuži ađinokaja ko ranjeni ždral

Al' postane krotka kad drmne je votka, onako «na belo»

Pod mojom šapkom lavovi se baškare

U snu mi pleteš beli šal za maškare

Sva se pobrka pređa

Kad te obgrlim s' leđa, kao violončelo

I tek da znaš, mesec u žici je

Zvone na večernje zvona Galicije

I neka mi to ne uzme nebo za zlo

Al' ti si jedino čemu se molim

Brinuću već ja, nemoj ti brinuti

Ma, da sam 'teo, već sam stoput mogo ginuti

Dok otiče Visla, natraške, van smisla

I kreću jata pokisla, Daleko

Таң атқанша оның жағында әдетте тыныштық орнайды

Сегізінші казак полкі тұманның астында дірілдеп тұрды

Түні бойы менің аяз шинельімді құлаған қарағашпен камуфляждатады

Мен бұл хатты өзіме қарамай жіберемін

Мен білемін: «аты-жөні белгісіз»

Асқабақ-почташы түсінгенше

Мұны майданнан кім күтіп отыр, қандай жақсы жаңалық

Білесіз бе, суреттегі бұл Галисияның пейзажы болып көрінеді

Бірақ тыныштық жоқ, бәрі жанып жатыр

Фотограф - жалғыз құтқарушы

Оберст қалдықтары жынды қорғасын сияқты

Фотограф жағалаудан әрең түсіреді

Келе жатқан Вислада сарбаздар қысқарды

Ал біздің бәріміздің ойымыз алыс

Ымырт кезінде ол әдетте өкінеді

Ол аджинокадяны жаралы тырнадай жоқтады

Бірақ ол арағын шайқағанда момын болады, «аққа»

Қалпағымның астында арыстандар жүреді

Түсімде сен ақ маскарад орамал тоқып жатырсың

Барлық шатасулар аяқталды

Мен сені артыңнан құшақтап алсам, виолончель сияқты

Ал, ай сымның ішінде екенін білесің

Ол Галисияның кешкі қоңырауларын соғады

Және бұл жәннатты зұлымдыққа қабылдауға жол бермеңіз

Бірақ мен дұға ететін жалғыз нәрсе сенсің

Мен онымен айналысамын, уайымдама

Егер мен өлсем, жүз рет өлуім мүмкін еді

Висла ағып жатқанда, кері, мағынасыз

Ал отар суланып барады, Алыста