Здесь - Обе-Рек, Tyufyakin Konstantin

Мы разбросали себя по терновым кустам,

Зная, что там выставляли колючую проволоку.

Каждый в ответе за то, кем он вылупился сам:

Стая не знает вины и скрывает пособников.

Каждый себе соблазнительный и милый «свин»,

Верит в лучшее, и доверяет скафандру.

Когда с пустотой остаётся один на один,

Двери находит в проёмах молитвы и мантры.

И здесь достоверна лишь одна боль,

И, зная этот пароль, открываем беспощадность жизни.

Я весь соткан из ночных проводов,

Осенних хлёстких ветров,

Воспалённых и тревожных мыслей.

Кто-то рисует опасный и дерзкий маршрут,

Кто-то плетётся в составе унылой колонны.

Кого-то прельщает пушистый семейный уют,

Кто-то, харкая кровью, вставляет патроны.

Вещи родного, того, кто ушёл навсегда,

Хранят пронзительно и сиротливо молчание.

Люди, эпохи, религии и поезда

Глядят глазами оптимистично-печальными.

И здесь достоверна лишь одна боль,

И, зная этот пароль, открываем беспощадность жизни.

Я весь соткан из ночных проводов,

Осенних хлёстких ветров,

Воспалённых и тревожных мыслей.

И здесь достоверна лишь одна боль,

И, зная этот пароль, открываем беспощадность жизни.

Я весь соткан из ночных проводов,

Осенних хлёстких ветров,

Воспалённых и тревожных мыслей.

Тікенекті бұталардың арасына шашылдык,

Ол жерге тікенек сым тартылғанын біле тұра.

Әркім өзі шығарған нәрсеге жауапты:

Отар кінәні білмейді, сыбайластарын жасырады.

Әрқайсысы еліктіргіш және сүйкімді «шошқа»,

Ол ең жақсыға сенеді және костюмге сенеді.

Бостық жалғыз қалғанда,

Есіктер саңылаулардан дұғалар мен мантраларды табады.

Мұнда бір ғана ауырсыну сенімді,

Осы құпия сөзді біле отырып, біз өмірдің қатыгездігін ашамыз.

Мен түнгі сымдардан тоқылғанмын,

Күздің соққан желдері,

Қабынған және мазасыз ойлар.

Біреу қауіпті және батыл жолды салады

Біреу мұңды колоннада жүріп келеді.

Біреуді жұмсақ отбасылық жайлылық қызықтырады,

Біреу қан түкіріп, патрондарды салады.

Туған дүние, мәңгіге кеткен,

Олар мұңайған үнсіздікті сақтайды.

Адамдар, дәуірлер, діндер және пойыздар

Олар оптимистік-мұңды көзбен қарайды.

Мұнда бір ғана ауырсыну сенімді,

Осы құпия сөзді біле отырып, біз өмірдің қатыгездігін ашамыз.

Мен түнгі сымдардан тоқылғанмын,

Күздің соққан желдері,

Қабынған және мазасыз ойлар.

Мұнда бір ғана ауырсыну сенімді,

Осы құпия сөзді біле отырып, біз өмірдің қатыгездігін ашамыз.

Мен түнгі сымдардан тоқылғанмын,

Күздің соққан желдері,

Қабынған және мазасыз ойлар.