Куклы - Обе-Рек, Tyufyakin Konstantin

В безобразную мёртвую куклу

Превратиться, устав от борьбы.

Иней ляжет на чёрные угли,

А на стол – карты чьей-то судьбы.

Победителей нет в этой схватке,

Всё пройдёт под беспечной луной,

И останутся чьи-то загадки,

И эпоху ведут за собой

Люди из плоти и крови,

Из мечты и кипящих страстей,

Семенами их в землю уронят,

Но дождёмся ли всхода вестей?

Невозможны остановки,

Кто-то целится в ребёнка,

Кто-то чистым сердцем сокрушён.

Мы историю писали,

Воевали, умирали,

Повторялся тот же мрачный сон,

Повторялся тот же мрачный сон.

Как упрямо кольца убеждение,

Аргументы из века уж в век,

Предсказуемо наше движенье,

Задыхается в нём человек.

Задыхается в душном пространстве,

В комнатушке вселенной немой,

Бредит снами иных странных странствий

И мечтами о доле иной.

Обрастает весны якорями,

Призрак смысла устало зовёт,

Отправляет Ему телеграммы,

Предаёт, любодействует, лжёт.

Невозможны остановки,

Кто-то целится в ребёнка,

Кто-то чистым сердцем сокрушён.

Мы историю писали,

Воевали, умирали,

Повторялся тот же мрачный сон,

Повторялся тот же мрачный сон.

И стучимся в открытые двери,

И штурмуем Святое окно,

Отступаем, и пламенно верим,

Верим в то, что теперь не дано.

Как печальны и ветхи одежды

Нам обещанных кожаных риз.

Наготу укрываем надеждой

И любовью, и верою в Жизнь…

Невозможны остановки,

Кто-то целится в ребёнка,

Кто-то чистым сердцем сокрушён.

Мы историю писали,

Воевали, умирали,

Повторялся тот же мрачный сон,

Повторялся тот же мрачный сон.

Ұсқынсыз өлі қуыршаққа

Трансформация, күресуден шаршау.

Қыран қара көмірге түседі,

Ал үстелде - біреудің тағдырының карталары.

Бұл жекпе-жекте жеңімпаздар жоқ

Бәрі алаңсыз ай астында өтеді,

Ал кейбір жұмбақтар қалады

Және дәуірді басқарыңыз

Ет пен қанды адамдар

Армандар мен құмарлықтардан,

Олар тұқымын жерге тастайды,

Бірақ жаңалық шыққанша күтеміз бе?

Тоқтау мүмкін емес

Біреу баланы көздеп отыр

Жүрегі таза біреу жаралы.

Тарихты жаздық

Соғысты, өлді

Сол бір қара түс қайталанды

Сол бір қара түс қайталанды.

Сенімділік қандай қыңырлықпен,

Ғасырдан ғасырға дәлелдер,

Біздің қозғалысты болжауға болады

Оған адам тұншығып қалады.

Кеңістікте тұншығу

Ғаламның кішкентай бөлмесінде мылқау,

Басқа оғаш кезбелер туралы қиялды армандар

Және тағы бір үлесті армандайды.

Көктем зәкірге толы,

Мағынаның елесі шаршап шақырады,

Оған телеграммалар жіберіңіз

Сатқындық жасайды, зина жасайды, өтірік айтады.

Тоқтау мүмкін емес

Біреу баланы көздеп отыр

Жүрегі таза біреу жаралы.

Тарихты жаздық

Соғысты, өлді

Сол бір қара түс қайталанды

Сол бір қара түс қайталанды.

Және ашық есіктерді қағады

Қасиетті терезеге шабуыл жасаңыз

Біз шегінеміз және шын жүректен сенеміз

Біз енді берілмейтін нәрсеге сенеміз.

Қандай қайғылы және ескірген киім

Бізге былғары халат уәде етті.

Жалаңаштықты үмітпен жабу

Ал махаббат, өмірге деген сенім...

Тоқтау мүмкін емес

Біреу баланы көздеп отыр

Жүрегі таза біреу жаралы.

Тарихты жаздық

Соғысты, өлді

Сол бір қара түс қайталанды

Сол бір қара түс қайталанды.