Пять цветов любви - Марк Тишман

Сколько их было — дней монотонных,

Слишком похожих, слишком пустых.

Но незаметно, как полутоном,

Я растворился в красках твоих.

Пять цветов моей любви…

Припев:

Белое — туман, черное — печаль,

Тени на твоих плечах.

Алое — любовь, синее — глаза,

Две дороги в небеса.

Белое — рассвет, черное — обман,

И уснувшие дома.

Алое — огонь, серое — зола,

И день в который ты ушла…

Верил, не верил — это не важно,

Просто не мог я не идти за тобой.

Но оказалось розой бумажной

То, что мы звали словом «любовь».

Пять опавших лепестков…

Припев:

Белое — туман, черное — печаль,

Тени на твоих плечах.

Алое — любовь, синее — глаза,

Две дороги в небеса.

Белое — рассвет, черное — обман,

И уснувшие дома.

Алое — огонь, серое — зола,

И день в который ты ушла.

Белое — туман, черное — печаль,

Тени на твоих плечах.

Алое — любовь, синее — глаза,

Две дороги в небеса.

Белое — рассвет, черное — обман,

И уснувшие дома.

Алое — огонь, серое — зола,

И день в который ты ушла.

Қаншама болды - монотонды күндер,

Тым ұқсас, тым бос.

Бірақ сезілмейтін, жарты тон сияқты,

Мен сенің түстеріңде ерідім.

Менің махаббатымның бес түсі...

Хор:

Ақ – тұман, қара – мұң,

Иығыңдағы көлеңкелер.

Алқызыл - махаббат, көк - көз

Аспанға апаратын екі жол.

Ақ – таң, қара – алдау

Және үйде ұйықтау.

Алқызыл - от, сұр - күл,

Ал сен кеткен күні...

Сендім, сенбедім - маңызды емес,

Мен сенің соңынан ермей тұра алмадым.

Бірақ ол қағаздан жасалған раушан гүлі болып шықты

«Махаббат» деген сөзді біз не деп атадық.

Құлаған бес жапырақ...

Хор:

Ақ – тұман, қара – мұң,

Иығыңдағы көлеңкелер.

Алқызыл - махаббат, көк - көз

Аспанға апаратын екі жол.

Ақ – таң, қара – алдау

Және үйде ұйықтау.

Алқызыл - от, сұр - күл,

Ал сен кеткен күні.

Ақ – тұман, қара – мұң,

Иығыңдағы көлеңкелер.

Алқызыл - махаббат, көк - көз

Аспанға апаратын екі жол.

Ақ – таң, қара – алдау

Және үйде ұйықтау.

Алқызыл - от, сұр - күл,

Ал сен кеткен күні.