Nos mots - Grand Corps Malade, Luciole

Quand le silence hurle, se fait assourdissant

Que des sons minuscules se font cris de géants

Nos mots sont des compas, nous guident sur l’océan

Nos mots comme continents

Il nous restera ça

Quand les nuages filent sans qu’on puisse les toucher

Dans le bleu tendres îles impossible d’accoster

Nos mots sont des trois-mâts, naviguent dans ses nuées

Nos mots comme des voiliers

Il nous restera ça

Il nous restera ça

Et quand le ciel pleure, se grise de sanglots

Que les sons les couleurs se prennent dans les rouleaux

Nos mots à bout de bras sont nos armes, nos flambeaux

Nos mots comme drapeaux

Il nous restera ça

Quand les portes sont fermées, que l’on reste dehors

Quand on a beau frapper, de nos mains, de nos corps

Nos mots resteront là gravés dans le décor

Nos mots comme trésors

Il nous restera ça

Quand mes lèvres sont scellées, que je ne sais que dire

Quand je n’sais que pleurer, quand je voudrais sourire

Mes mots glissent tout bas pour éviter le pire

Mes mots comme des soupirs

Il me restera ça

Quand on voudrait fixer, chaque souvenir, chaque nom

Pour ne rien n’oublier de chaque sensation

Les mots sont nos combats, les mots sont… l'émotion

Nos mots comme chansons

Il nous restera ça

Il nous restera ça

Тыныштық айқайлағанда, саңырау болады

Бұл кішкентай дыбыстар алыптардың айқайына айналады

Сөздеріміз компас, мұхитқа жетеле

Біздің сөздеріміз континенттер

Біз осымен қаламыз

Бұлттар біз оларға қол тигізбестен айналатын кезде

Жұмсақ көгілдір аралдарға қону мүмкін емес

Біздің сөзіміз үш қожа, оның бұлтында желкен

Біздің сөздеріміз желкенді қайықтарға ұқсайды

Біз осымен қаламыз

Біз осымен қаламыз

Ал аспан жылағанда, жылаудан боз болады

Дыбыстардың түстері орамдарға түсіп қалсын

Қолымыздағы сөзіміз – қаруымыз, шырақымыз

Біздің сөздеріміз ту ретінде

Біз осымен қаламыз

Есік жабылған соң сыртта қаламыз

Қолымызбен, денемізбен ұра алатын кезде

Біздің сөздер декорацияда ойып жазылған жерде қалады

Біздің сөзіміз қазына

Біз осымен қаламыз

Еріндерім жабылған кезде мен не айтарымды білмеймін

Мен тек жылауды білгенде, күлкім келген кезде

Менің сөздерім ең нашар болмас үшін төмен түседі

Менің сөздерім күрсіну сияқты

Бұл менде қалады

Қашан түзететін болсақ, әрбір естелік, әрбір атау

Әрбір сезімді есте сақтау

Сөздер – біздің ұрысымыз, сөз –…сезім

Біздің сөздеріміз ән

Біз осымен қаламыз

Біз осымен қаламыз