Tu es donc j'apprends - Grand Corps Malade, Charles Aznavour

J'étais assis sur un banc, cinq minutes avec moi

Perdu dans mes pensées qui me parlaient sans voix

Dans un parc un peu désert, sous un ciel sans couleur

Un moment un peu d’air, dans une bulle sans humeur

Un vieil homme approcha fermant ainsi cette parenthèse

Il s’assit à côté de moi et me regarda l’air à l’aise

Avec un regard confiant il me dit cette phrase sans astuce

«Quel dommage que les gens ne se parlent pas plus»

Jeune homme croyez-moi, j’ai un peu d’expérience

Je ne vous connais pas, je m’assois près de vous

Si les gens se parlaient, les choses auraient un sens

Je vous parle et pourtant, je suis tout sauf un fou

C’est juste que je sais, privilège de l'âge

Que l’humain est moins sot, s’il est un peu curieux

Que l’humain est plus fort quand il croit au partage

Qu’il devient plus beau quand il ouvre les yeux

L’homme est un solitaire, l’homme est un solitaire

Qui a besoin des autres, l’homme est un solitaire

Et plus il est ouvert et plus il devient grand

Découvrez ma culture, découvrez ma culture

J’apprendrai la vôtre

Je pense, donc je suis

Et tu es, donc j’apprends

Nous avons pris le temps de voir nos différences

De mélanges et rencontres, il faut franchir le seuil

Parlons aux inconnus, parlons aux inconnues

Sortons de l’ignorance, sortons de l’ignorance

Faisons de notre monde un terrain sans orgueil

Comme on croise nos voix, croisons nos habitudes

Nous quitterons ce parc plus riches qu’en entrant

Cessons de voir petit, prenons de l’altitude

Partageons nos idées, nos valeurs, notre temps

Je pense, donc je suis

Et tu es, donc j’apprends

Мен скамейкада отырдым, менімен бес минут болды

Мені үнсіз сөйлеген ойларымнан адасып қалдым

Біраз қаңырап бос қалған саябақта, түссіз аспан астында

Бір сәт сәл ауа, көңілсіз көпіршікте

Осы жақшаны жабатын қарт адам жақындады

Ол менің жаныма отырды да, маған ыңғайлы көзқараспен қарады

Ол маған сенімді көзқараспен бұл сөзді айласыз айтып береді

«Адамдар бір-бірімен бұдан былай сөйлеспейді»

Жас жігіт маған сеніңіз, менде біраз тәжірибе бар

Мен сені танымаймын, мен сенің жаныңда отырмын

Егер адамдар бір-бірімен сөйлессе, бәрі мағынасыз болар еді

Мен сенімен сөйлесіп жатырмын, бірақ мен ақылсызмын

Тек мен білемін, жас артықшылығы

Адамның ақымақтығы шамалы болса керек

Адамдар бөлісуге сенгенде күштірек

Оның көзін ашқанда әдемірек болатыны

Ер – жалғыз, ер – жалғыз

Өзгелер кімге керек, адам жалғыз

Неғұрлым ол ашық болса, соғұрлым үлкен болады

Менің мәдениетімді ашыңыз, мәдениетімді ашыңыз

Мен сенікін үйренемін

Мен де солай деп ойлаймын

Ал сен, сондықтан мен үйренемін

Біз айырмашылықтарымызды көруге уақыт бөлдік

Араластар мен кездесулердің табалдырығынан өту керек

Бейтаныс адамдармен сөйлесейік, бейтаныс адамдармен сөйлесейік

Надандықтан құтылайық, Надандықтан құтылайық

Әлемді мақтанышсыз елге айналдырайық

Дауысымызды айқастырып жатқанда, әдеттерімізді айқастырамыз

Біз бұл саябақтан кіргеннен гөрі байрақ кетеміз

Кішкентай ойлауды доғарайық, биіктікті алайық

Идеяларымызды, құндылықтарымызды, уақытымызды бөлісейік

Мен де солай деп ойлаймын

Ал сен, сондықтан мен үйренемін