Le temps des tachyons - Grand Corps Malade, Hubert-Félix Thiéfaine

Les forains squattent sur les pavés des villes en fête

Où les chiens se déchirent en s’arrachant la tête

Les vagues d’intimité se voilent de brume et d’ombres

Avec le bruit du temps qui frappe à la pénombre

Féminité pulpeuse et beauté mystérieuse

Dans le reflet des âmes et des pensées houleuses

C’est la noce des nues, la noce des hobos

C’est le train de minuit qui roule au point zéro

MC2 sur racine carrée de 1 moins V2 sur C2

Nous rêvons tous un peu de jours plus lumineux

Là-bas, sur les terrains, vagues de nos cités

L’avenir se déplace en véhicule blindé

Symphonie suburbaine et sombre fulgurance

À l’heure où les sirènes traversent nos silences

Il nous restera ça, au moins de romantique

Quelques statues brisées sur fond de ruine gothique

Et des saints défroqués noyés dans le formol

Avec d'étranges traînées rougeâtres aux auréoles

MC2 sur racine carrée de 1 moins V2 sur C2

Nous rêvons tous un peu de jours plus lumineux

Pas d'émeutes aujourd’hui dans la ville aux yeux vides

Juste quelques ados qui s’exercent au suicide

Et quelques fols hurlants roulant des quatre feuilles

Au terminal central des retours de cercueils

Clairvoyance égarée dans les versets d’un drame

Où l’on achète le vent, où l’on revend les âmes

Où les soleils' austères des aurores éternelles

S’attaquent aux somnambules qui sortent leurs poubelles

MC2 sur racine carrée de 1 moins V2 sur C2

Nous rêvons tous un peu de jours plus lumineux

Les machines à écrire s’enflamment sur la neige

Les auto-mitrailleuses encerclent les manèges

La route tourne en saignant sur son axe indécis

Entraînant des enfants aux allures de zombies

C’est Goethe à Weimar qui n’a pas vu le temps

Futur des Dakotas dans les ténèbres en sang

C’est l’onde de chaleur, dans le désert glacé

Qui annonce le retour des printemps meurtriers

MC2 sur racine carrée de 1 moins V2 sur C2

Nous rêvons tous un peu de jours plus lumineux

Шоумендер мерекелік қалашықтардың тастарында тізе бүктіреді

Иттердің бастарын жұлып бір-бірін жұлып алатын жерде

Жақындық толқындары тұман мен көлеңкеде

Қараңғыда қаққан уақыт дыбысымен

Керемет әйелдік пен жұмбақ сұлулық

Дауылды жандардың, ойлардың көрінісінде

Бұлттардың тойы, құбалардың тойы

Бұл нөлге дейін айналатын түн ортасындағы пойыз

MC2 квадрат түбірден 1 минус V2 C2 үстінен

Біз бәріміз аз ғана жарқын күндерді армандаймыз

Ол жақта біздің қалалардың толқындары

Болашақ брондалған көлікте қозғалады

Қала маңындағы симфония және қараңғы фулгуранс

Біздің үнсіздікті сиреналар кесіп өтетін уақытта

Біз мұнымен қалады, кем дегенде романтикалық

Готикалық қирау фонында бірнеше сынған мүсіндер

Ал киізденген әулиелер формалинге батып кетті

Оралда біртүрлі қызғылт жолақтармен

MC2 квадрат түбірден 1 минус V2 C2 үстінен

Біз бәріміз аз ғана жарқын күндерді армандаймыз

Көзі қаңырап қалған қалада бүгін тәртіпсіздік жоқ

Тек өз-өзіне қол жұмсайтын кейбір жасөспірімдер

Ал кейбір айқайлаған жындылар төрт парақты домалап жатыр

Орталық табытта қайтару терминалы

Көріпкелдік драманың өлеңдерінде жоғалады

Желді қайда сатып аламыз, жанды қайда сатамыз

Күндердің мәңгілік таңы атқан жерде

Қоқыстарын шығаратын ұйықтаушыларға шабуыл жасаңыз

MC2 квадрат түбірден 1 минус V2 C2 үстінен

Біз бәріміз аз ғана жарқын күндерді армандаймыз

Жазу машинкалары қар үстінде жанады

Бронды машиналар аттракциондарды қоршап тұр

Жол өзінің шешілмеген осінде қансырап жатыр

Зомби тәрізді балаларды жаттықтыру

Уақытты көрмеген Веймардағы Гете болатын

Қанды қараңғылықтағы Дакоталардың болашағы

Бұл ыстық толқын, қатқан шөлде

Қанды бұлақтардың қайтып оралғанын кім хабарлайды

MC2 квадрат түбірден 1 минус V2 C2 үстінен

Біз бәріміз аз ғана жарқын күндерді армандаймыз