Il a fait nuit toute la journée - Grand Corps Malade

Dites moi d’où vient ce phénomène qui mène tout droit à l’impasse

Qu’est ce qui se passe,

Je vois plus les traces, je reconnais plus mon espace

Espacez vous, écartez vous, dites moi où est la lumière

J’ai besoin d’aide encore une fois et ce sera pas la dernière

Je ne vois plus où je mets les pieds, ne me dites pas que c’est normal

Tout ce que je respire est inquiet,

Je sais plus ce qu’est bien est ce qu’est mal

C’est la pénombre qui règne comme si le soleil était mort-né

Messieurs Dames aujourd’hui, il a fait nuit toute la journée

Je n’ai pas senti de chaleur s'épanouir au dessus de nos têtes

Je n’ai vu aucune lueur venir frapper à nos fenêtres

Je ne sais pas si je dois attendre

Que la nuit se lève ou que le jour tombe

Mais depuis 24h il fait nuit comme dans une tombe

Je vois plus les oiseaux s’envoler,

Tous ces petits trucs qui m'émerveillent

Je sens plus les nuages s’enrouler, le soleil a perdu son réveil

Si ça se trouve c’est grave la

Terre s’est peut-être arrêtée de tourner

Messieurs Dames aujourd’hui il a fait nuit toute la journée

Pourtant les gens autour de moi n’ont pas l’air d'être étonnés

Comment ça se fait, réagissez mais arrêtez de déconner

Suis-je le seul à me rendre compte de la hauteur du danger

La Lune nous nargue en plein midi, ça n’a pas l’air de vous déranger

Est-ce que ça se passe vraiment ou est-ce seulement dans mon cerveau

Tout ça me paraît bien réel mais je ne sais plus ce que ça vaut

Est-ce un voile devant mes yeux, est ce qu’il fait nuit dans ma tête

J’ai l’impression que le monde est

Vieux et qu’y a que moi que ça inquiète

Est-ce le prix du quotidien et le poids de la lassitude

Il a fait nuit toute la journée mais ce n’est plus une certitude

Peut-être que tout va bien et que l’instant n’a rien de fatal

Et qu’il y a simplement un peu trop de poussière dans mon mental

Maintenant il faut que je me reprenne et que j’arrête mes histoires

J’attends que le soleil se lève à nouveau dans mon espoir

Mais ne n’oublie pas qu’il est

Possible que ce soit l’hiver toute l’année

Comme il se peut que ce jour là, il ait fait nuit toute la journée

Le poète est un grand mytho qui s’invente des thèmes

Pour sourire, pour énerver, pour qu’on lui dise je t’aime

Pour un bon mot il est prêt à tout, le poète est un malade

Ne le croyez pas surtout, il ne raconte que des salades

Moi je me prends pour un poète parce que je pose sans instru

Il a fait nuit toute la journée, j’espère que vous ne m’avez pas cru

Ce n’est qu’un thème de plus pour mentir impunément

Je pense donc je suis

J'écris donc je mens

Y’a plus de repères dans mes histoires

Et tout ce que je dis peut être factice

Dans mon prochain texte je vous ferai

Croire que je courre plus vite que Carl Lewis

Mais attention soyez prudents, car si jamais vous m’applaudissez

C’est que ça vous plaît quand je mens

Donc je vais sûrement recommencer

Айтыңызшы, бұл тұйық құбылыс қайдан пайда болды?

Не болып жатыр,

Мен енді жолдарды көрмеймін, енді өз кеңістігімді танымаймын

Шетке кет, шетке шық, жарық қайда екенін айт

Маған қайтадан көмек керек және бұл соңғы емес

Мен қайда басқанымды көрмеймін, бұл қалыпты жағдай деп айтпаңыз

Менің тыныс алғаным уайым,

Мен енді ненің жақсы, ненің жаман екенін білмеймін

Күн өлі туғандай билеген қараңғылық

Ханымдар мен мырзалар, бүгін күн бойы қараңғы болды

Басымыздан нұр шашып тұрғанын сезбедім

Мен тереземізді қағып тұрған жарық көрмедім

Күту керек пе, білмеймін

Түнде кел немесе күндіз кел

Бірақ 24 сағат бойы қабірдегідей қараңғы

Мен енді құстардың ұшып кеткенін көрмеймін,

Мені таң қалдыратын барлық кішкентай нәрселер

Мен енді бұлттардың домалап жатқанын сезбеймін, күн оянуын жоғалтты

Егер бұл орын алса, бұл ауыр

Жер айналуды тоқтатқан болуы мүмкін

Ханымдар мен мырзалар, бүгін күн бойы қараңғы болды

Сонда да айналамдағылар таң қалмайтын сияқты

Қалайша, әрекет етіңіз, бірақ араласпаңыз

Қауіптің биіктігін мен ғана түсінемін бе

Ай түсте бізді мазақтайды, сіз қарсы емес сияқтысыз

Бұл шынымен болып жатыр ма, әлде менің миымда ма

Мұның бәрі маған шынайы болып көрінеді, бірақ мен оның құнын білмеймін

Көз алдымда перде ма, басымда қараңғы ма

Мен әлем бар сияқты сезінемін

Ескі және мені не алаңдатады

Күнделікті күннің құны мен шаршаудың салмағы ма

Күні бойы қараңғы болды, бірақ бұл енді сенімді емес

Мүмкін бәрі жақсы және сәт өлімге әкелмейді

Ал менің ойымда аздап тым көп шаң бар

Енді мен өзімді жинап, әңгімелерімді тоқтатуым керек

Үмітпен күннің қайта шығуын күтемін

Бірақ бұл екенін ұмытпаңыз

Жыл бойы қыс болуы мүмкін

Сол күні болар, күні бойы қараңғы болды

Ақын – тақырып ойлап тапқан ұлы миф

Күлімсіреу, ренжіту, оған сені сүйемін деп айту

Жақсы сөз үшін бәріне дайын, ақын ауру

Ең бастысы, оған сенбеңіз, ол тек әңгіме айтады

Мен өзімді ақын санаймын, өйткені мен аспапсыз сурет саламын

Күні бойы қараңғы болды, сенбедің деп үміттенемін

Бұл жазасыз өтірік айтудың тағы бір тақырыбы

Мен де солай деп ойлаймын

Мен жазамын, сондықтан өтірік айтамын

Менің әңгімелерімде тағы да маңызды белгілер бар

Ал менің айтқанымның бәрі жалған болуы мүмкін

Келесі мәтінімде мен сені жасаймын

Мен Карл Льюистен жылдам жүгіретініме сену

Бірақ сақ болыңыз, абай болыңыз, өйткені егер сіз мені қол шапалақтасаңыз

Менің өтірік айтқаным саған ұнай ма?

Сондықтан мен міндетті түрде қайта бастаймын