Enfant de la ville - Grand Corps Malade

J’avoue que c’est bon de se barrer à la mer ou à la campagne

Quand tu ressens ce besoin, quand ton envie de verdure t’accompagne

Nouvelles couleurs, nouvelles odeurs, ça rend les sens euphoriques

Respirer un air meilleur ça change de mon bout de périphérique

Est-ce que t’as déjà bien écouté le bruit du vent dans la forêt

Est-ce que t’as déjà marché pieds nus dans l’herbe haute, je voudrais

Surtout pas représenter l'écolo relou à 4 centimes

Mais la nature nourrit l’homme et rien que pour ça faut qu’on l’estime

Donc la nature je la respecte, c’est peut-être pour ça que j'écris en vers

Mais c’est tout sauf mon ambiance, j’appartiens à un autre univers

Si la campagne est côté face, je suis un produit du côté pile

Là où les apparts s’empilent, je suis enfant de la ville

Je sens le c œur de la ville qui cogne dans ma poitrine

J’entends les sirènes qui résonnent mais est-ce vraiment un crime

D’aimer le murmure de la rue et l’odeur de l’essence

J’ai besoin de cette atmosphère pour développer mes sens

Je suis un enfant de la ville, je suis un enfant du bruit

J’aime la foule quand ça grouille, j’aime les rires et les cris

J'écris mon envie de croiser du mouvement et des visages

Je veux que ça claque et que ça sonne, je ne veux pas que des vies sages

Je trempe ma plume dans l’asphalte, il est peut-être pas trop tard

Pour voir un brin de poésie même sur nos bouts de trottoirs

Le bitume est un shaker où tous les passants se mélangent

Je ressens ça à chaque heure et jusqu’au bout de mes phalanges

Je dis pas que le béton c’est beau, je dis que le béton c’est brut

Ca sent le vrai, l’authentique, peut-être que c’est ça le truc

Quand on le regarde dans les yeux, on voit bien que s’y reflètent nos vies

Et on comprend que slam et hip-hop ne pouvaient naître qu’ici

Difficile de traduire ce caractère d’urgence

Qui se dégage et qu’on vit comme une accoutumance

Besoin de cette agitation qui nous est bien familière

Je t’offre une invitation pour cette grande fourmilière

J’suis allé à New York, je me suis senti dans mon bain

Ce carrefour des cultures est un dictionnaire urbain

J’ai l’amour de ce désordre et je ris quand les gens se ruent

Comme à l’angle de Broadway et de la 42ème rue

Je me sens chez moi à Saint-Denis, quand y’a plein de monde sur les quais

Je me sens chez moi à Belleville ou dans le métro New-yorkais

Pourtant j’ai bien conscience qu’il faut être sacrément taré

Pour aimer dormir coincé dans 35 mètres carrés

Mais j’ai des explications, y’a tout mon passé dans ce bordel

Et face à cette folie, j’embarque mon futur à bord d’elle

A bord de cette pagaille qui m'égaye depuis toujours

C’est beau une ville la nuit, c’est chaud une ville le jour

Moi dans toute cette cohue je promène ma nonchalance

Je me ballade au ralenti et je souris à la chance

D'être ce que je suis, d'être serein, d'éviter les coups de surin

D'être sur un ou deux bons coups pour que demain sente pas le purin

Je suis un enfant de la ville donc un fruit de mon époque

Je vois des styles qui défilent, enfants du melting-pot

Je suis un enfant tranquille avec les poches pleines d’espoir

Je suis un enfant de la ville, ce n’est que le début de l’histoire

Мойындаймын, теңізге немесе ауылға барған жақсы

Осы қажеттілікті сезінгенде, жасыл желекке деген құштарлық сізді серік еткенде

Жаңа түстер, жаңа иістер, бұл сезімді эйфорияға айналдырады

Жақсырақ ауамен дем алсаңыз, ол менің құрылғының ұшын өзгертеді

Сіз ормандағы желдің дыбысын жақсы тыңдадыңыз ба?

Биік шөпте жалаңаяқ жүрдің бе, қалаймын

Ең бастысы, ақымақ экологты 4 центке көрсетпеңіз

Бірақ табиғат адамды қоректендіреді, сондықтан біз оны құрметтеуіміз керек

Сондықтан табиғатты құрметтеймін, сондықтан шығар өлеңмен жазамын

Бірақ бұл менің дірілден басқа ештеңе емес, мен басқа ғаламға тиесілімін

Науқан бас болса, мен құйрықты өніммін

Пәтерлер жиналатын жерде мен қаланың баласымын

Қаланың жүрегі кеудемде соғып тұрғанын сеземін

Мен сиреналардың шырылдағанын естимін, бірақ бұл шынымен қылмыс па?

Көшенің сыбырын, бензиннің иісін жақсы көру

Сезімдерді дамыту үшін маған бұл атмосфера керек

Мен қаланың баласымын, мен шулы баламын

Қарбалас кезінде көпті ұнатамын, күлкі мен айғайды ұнатамын

Мен қозғалыстар мен бет-әлпеттермен кездесуге деген тілекті жазамын

Шыңғырып, шырылдағанын қалаймын, Дана өмірді қаламаймын

Қаламымды асфальтқа малдым, әлі де кеш емес шығар

Тротуарлардың шеттерінде де біраз поэзияны көру

Битум - бұл барлық өтіп бара жатқандар араласатын шайқағыш

Мен мұны сағат сайын және аяғымның соңына дейін сезінемін

Мен бетонды әдемі демеймін, бетонды шикі деп айтамын

Иісі шынайы, шынайы, мүмкін бұл нәрсе

Оның көзіне қарасақ, онда біздің өміріміз бейнеленгенін көреміз

Слэм мен хип-хоп тек осы жерде ғана туылуы мүмкін екенін түсінеміз

Бұл шұғылдықты аудару қиын

Бұл пайда болады және біз тәуелділік сияқты өмір сүреміз

Сол таныс қарбалас керек

Мен сіздерге осы үлкен құмырсқа илеуіне шақыруды ұсынамын

Мен Нью-Йоркке бардым, өзімді ваннада сезіндім

Бұл мәдениеттердің тоғысқан жері – қалалық сөздік

Маған бұл тәртіпсіздік ұнайды және адамдар асыққанда күлемін

Бродвей мен 42-ші көшенің қиылысындағы сияқты

Сент-Дениде өзімді үйдегідей сезінемін, сол кезде жағалауда адамдар көп

Беллевиллде немесе Нью-Йорк метросында өзімді үйдегідей сезінемін

Дегенмен мен сенің ақылсыз болуың керек екенін жақсы білемін

Ұйықтауды жақсы көру үшін 35 шаршы метрге тығылды

Бірақ менде түсініктемелер бар, менің барлық өткенім осы бейберекетте жатыр

Және бұл ессіздікке қарамастан, мен өз болашағымды бортқа аламын

Әрқашан көңілімді көтеретін осы бейберекетсіздікте

Түнде әдемі қала, күндіз ыстық қала

Мен осының бәрінде мен бейқам жүремін

Мен баяу қозғалыста жүріп, сәттілікке күлемін

Мен сияқты болу, сабырлы болу, соққылардан аулақ болу

Ертеңгі күні сұйық көң иісі шықпас үшін бір-екі жақсы кадрда болу

Мен қала баласымын, сондықтан уақытымның жемісі

Мен стильдердің домалап жатқанын, балқыған қазанның балаларын көремін

Мен тыныш баламын, қалталары үмітті

Мен қаланың баласымын, бұл оқиғаның басы ғана