Course contre la honte - Grand Corps Malade, Richard Bohringer

Eh Tonton, est-ce que t’as regardé dehors?

Sur l’avenir de nos enfants il pleut de plus en plus fort

Quand je pense à eux pourtant, j’aimerais chanter un autre thème

Mais je suis plus trop serein, je fais pas confiance au système

Ce système fait des enfants mais il les laisse sur le chemin

Et il oublie que s’il existe, c’est pour gérer des êtres humains

On avance tous tête baissée sans se soucier du plan final

Ce système entasse des gosses et il les regarde crever la dalle

Tonton on est du bon côté mais ce qu’on voit, on ne peut le nier

J’ai grandi au milieu de ceux que le système a oubliés

On vit sur le même sol mais les fins de mois n’ont pas le même parfum

Et chaque année monte un peu plus la rumeur des crève-la-faim

Le système a décidé qu’y avait pas de place pour tout le monde

Tonton, t’as entendu les cris dehors, c’est bien notre futur qui gronde

Le système s’est retourné contre l’homme, perdu dans ses ambitions

L'égalité est en travaux et y’a beaucoup trop de déviations

Eh Tonton on va faire comment?

Dis-moi Tonton, on va faire comment?

Est-ce que les hommes ont voulu ça, est-ce qu’ils maîtrisent leur rôle

Ou est-ce que la machine s’est emballée et qu’on a perdu le contrôle

Est-ce qu’y a encore quelqu’un quelque part qui décide de quelque chose

Ou est-ce qu’on est tous pieds et poings liés en attendant que tout explose

Difficile de me rassurer Tonton, je te rappelle au passage

Que l’homme descend bel et bien du singe pas du sage

Et c’est bien l’homme qui regarde mourir la moitié de ses frères

Qui arrache les derniers arbres et qui pourrit l’atmosphère

Y’a de plus en plus de cases sombres et de pièges sur l'échiquier

L’avenir n’a plus beaucoup de sens dans ce monde de banquiers

C’est les marchés qui nous gouvernent, mais ces tous ces chiffres sont irréels

On est dirigé par des graphiques, c’est de la branlette à grande échelle

Eh Tonton, on va faire comment, tu peux me dire?

Comme il faut que tout soit rentable, on privatisera l’air qu’on respire

C’est une route sans issue, c’est ce qu’aujourd’hui, tout nous démontre

On va tout droit vers la défaite dans cette course contre la honte

Eh Tonton on va faire comment?

Dis-moi tonton, on va faire comment?

Entre le fromage et le dessert, tout là-haut dans leur diner

Est-ce que les grands de ce monde ont entendu le cri des indignés

Dans le viseur de la souffrance, y’a de plus en plus de cibles

Pour l’avenir, pour les enfants, essayons de ne pas rester insensibles

Ma petite gueule d’amour, mon Polo, mon ami Châtaigne

On va rien lâcher, on va aimer

Regarder derrière pour rien oublier

Ni les yeux bleus ni les regards noirs

On perdra rien, peut-être bien un peu

Mais ce qu’il y a devant, c’est si grand

Ma petite gueule d’amour, mon Polo, mon ami Châtaigne

T’as bien le temps d’avoir le chagrin éternel

S’ils veulent pas le reconstruire le nouveau monde, on se mettra au boulot

Il faudra de l’utopie et du courage

Faudra remettre les pendules à l’heure, leur dire qu’on a pas le même tic tac

Que nous, il est plutôt du côté du coeur

Fini le compte à rebours du vide, du rien dedans

Ma gueule d’amour, mon petit pote d’azur

Il est des jours où je ne peux rien faire pour toi

Les conneries je les ai faites, et c’est un chagrin qui s’efface pas

Faut pas manquer beaucoup pour plus être le héros, faut pas beaucoup

Je t’jure petit frère, faut freiner à temps

Va falloir chanter l’amour, encore plus fort

Y’aura des révolutions qu’on voudra pas

Et d’autres qui prennent leur temps, pourtant c’est urgent

Où est la banque il faut que je mette une bombe

Une bombe désodorante, une bombe désodorante pour les mauvaises odeurs du fric

qui déborde

Pas de place pour les gentils, pour les paumés de la vie

Chez ces gens-là, on aime pas, on compte

Ma petite gueule d’amour, mon Polo, mon ami Châtaigne

P’tit frère, putain, on va le reconstruire ce monde

Pour ça, Tonton, faut lui tendre la main

Tonton, il peut rien faire si t’y crois pas

Alors faudra se regarder, se découvrir, jamais se quitter

On va rien lâcher

On va rester groupé

Y’a les frères, les cousines, les cousins, y a les petits de la voisines

Y’a les gamins perdus qui deviennent des caïds de rien

Des allumés qui s’enflamment pour faire les malins

Y’a la mamie qui peut pas les aider, qu’a rien appris dans les livres

Mais qui sait tout de la vie

À force de ne plus croire en rien, c’est la vie qui désespère

Faut aimer pour être aimé

Faut donner pour recevoir

Viens vers la lumière, p’tit frère

Ta vie c’est comme du gruyère, mais personne te le dis que tu as une belle âme

Ma petite gueule d’amour, mon Polo, mon ami Châtaigne

On va rien lâcher

On va aimer regarder derrière pour rien oublier

Әй, аға, сыртқа қарадыңыз ба?

Балаларымыздың болашағына жаңбыр одан сайын жауады

Соларды еске алғанда, мен басқа тақырыпты айтқым келеді

Бірақ мен енді тым сабырлы емеспін, жүйеге сенбеймін

Бұл жүйе балаларды жасайды, бірақ ол оларды жолында қалдырады

Және ол адамдарды басқару үшін бар екенін ұмытады

Біз бәріміз түпкілікті жоспар туралы алаңдамай, бас қатырып жүрміз

Бұл жүйе балаларды ішке тартып, олардың тақтаны жарып жатқанын бақылайды

Ағай, біз қауіпсіз жақтамыз, бірақ көргенімізді жоққа шығара алмаймыз

Мен жүйе ұмытқандардың арасында өстім

Біз бір топырақта тұрамыз, бірақ айдың соңы бірдей дәмге ие емес

Жыл сайын аштықтан өлген адамдар туралы қауесеттер аздап көтеріледі

Жүйе барлығына орын жоқ деп шешті

Ағатай, сырттан естіген жоқсыз, дүбірлетіп тұрған болашағымыз

Жүйе адамға қарсы шықты, өз амбицияларынан ада болды

Теңдік жұмыста және тым көп ауытқулар бар

Әй, ағай оны қалай істейміз?

Айтшы ағай, не істейміз?

Ер адамдар мұны қалады ма, олар өз рөлін меңгерді ме

Немесе машина жабайы жұмыс істеп, біз басқаруды жоғалттық

Әлі де бір жерде бір нәрсені шешетін біреу бар ма

Әлде бәріміз байланып, бәрі жарылғанын күтеміз бе?

Мені сендіру қиын, ағай, мен сізге хабарласамын

Ол адам данадан емес, маймылдан шыққан

Ал ол ағаларының жартысының өлгенін бақылайтын адам

Кім соңғы ағаштарды жұлып, атмосфераны шірітеді

Шахмат тақтасында қараңғы шаршылар мен тұзақтар көбейіп барады

Бұл банкирлер әлемінде болашақтың мағынасы жоқ

Нарықтар бізді басқарады, бірақ бұл сандар шындыққа жанаспайды

Бізді диаграммалар басқарады, бұл үлкен масштабта

Әй, ағай, мұны қалай істейміз, айта аласыз ба?

Барлығы пайдалы болуы керек болғандықтан, біз тыныс алатын ауаны жекешелендіреміз

Бұл тығырыққа тірелді, бүгінде бәрі бізге соны көрсетеді

Біз ұятқа қарсы бұл жарыста жеңіліске барамыз

Әй, ағай оны қалай істейміз?

Айтшы аға, не істейміз?

Ірімшік пен десерттің арасында, олардың асханасында

Бұл дүниенің ұлылары ашулылардың зарын естісін

Азап шегетін тұста нысаналар көбейіп барады

Болашақ үшін, балалар үшін бейжай қалмауға тырысайық

Кішкентай ғашық жүзім, Поло менің, Каштан досым

Біз жібереміз, жақсы көреміз

Ештеңені ұмыту үшін артыңа қара

Көк көздер де, қараңғылар да емес

Біз ештеңе жоғалтпаймыз, мүмкін, аз

Бірақ алда не күтіп тұрғаны соншалықты үлкен

Кішкентай ғашық жүзім, Поло менің, Каштан досым

Сізде мәңгілік қайғыға көп уақыт бар

Егер олар жаңа әлемді қалпына келтіргісі келмесе, біз жұмысқа кірісеміз

Бұл утопия мен батылдықты қажет етеді

Біз рекорд орнатуымыз керек, оларға бізде дәл осындай белгі жоқ деп айтыңыз

Бізге қарағанда ол жүрек жағында

Бослыққа кері санақ өтті, ішінде ештеңе жоқ

Махаббат жүзім менің, Лауреннің кішкентай досым

Сен үшін ештеңе істей алмайтын күндерім бар

Жасаған сұмдығым, өшпейтін жан азабы

Енді кейіпкер болмау үшін көп нәрсені жіберіп алудың қажеті жоқ, бұл көп нәрсені қажет етпейді

Саған ант етемін, ағайын, уақытында тежеу ​​керек

Махаббатты одан да қаттырақ айту керек

Біз қаламайтын революциялар болады

Ал басқалары өз уақытын алады, бірақ бұл шұғыл

Мен бомба қоюым керек банк қайда?

Дезодорант бомбасы, жаман ақша иісіне арналған дезодорант бомбасы

ол толып кетеді

Жақсы жігіттерге, өмірден жеңілгендерге орын жоқ

Бұл адамдармен біз ұнатпаймыз, біз санаймыз

Кішкентай ғашық жүзім, Поло менің, Каштан досым

Лил' бауырым, бля, біз бұл әлемді қайта тұрғызамыз

Ол үшін, ағай, қолыңызды созу керек

Ағай, сенбесеңіз ештеңе істей алмайды

Сондықтан біз бір-бірімізге қарап, бір-бірімізді танып, бір-бірімізді ешқашан қалдырмауымыз керек

Біз жібермейміз

Біз бірге боламыз

Ағалары бар, немере ағалары бар, көршінің балалары бар

Жоқтың бастықтарына айналған жоғалған балалар бар

Көріну үшін тұтанатын шамдар

Оларға көмектесе алмайтын, кітаптардан ештеңе үйренбеген әжесі бар

Бірақ өмірдің бәрін кім біледі

Ештеңеге сенбеу үшін өмірден үміт үзеді

Сүйікті болу үшін сүю керек

Алу үшін беру керек

Нұрға келші, ағайын

Сіздің өміріңіз швейцариялық ірімшік сияқты, бірақ ешкім сізге әдемі жансыз деп айтпайды

Кішкентай ғашық жүзім, Поло менің, Каштан досым

Біз жібермейміз

Біз ештеңені ұмыту үшін артымызға қарағымыз келеді