Au théâtre - Grand Corps Malade

Acte 1, scène 1, unité de temps, unité de lieu

La pièce durera toute ta vie, l’histoire se déroule sous tes yeux

Le rideau vient de s’ouvrir, toi, tu soulèves les paupières

Tes parents gèrent la mise en scène, ta pièce démarre et ils sont fiers

Ils te souhaitent pas une tragédie, ils préfèrent que l’histoire soit drôle

C’est le théâtre de ta vie, c’est toi qui tient le premier rôle

Tu regardes autour de toi, les projecteurs, les premiers rangs

Les gens qui te donnent la réplique et puis les autres, les figurants

Tes parents ont écrit le début, mais tu vas vite réaliser

Que pour la suite, c’est entendu, tu vas devoir improviser

Et puis trouver les bons dialogues, dans ce premier acte tu es bavard

Ce ne sera pas une pièce d’auteur mais du théâtre de boulevard

Alors ton histoire défile sous la rumeur des spectateurs

Ton personnage perd l’innocence, t’essaies de rester à la hauteur

Face aux premières piques de l’intrigue, face aux premiers mauvais accords

Derrière les apparences bien lisses, tu découvres l’enfer du décor

Au théâtre on joue ta vie, j’ai vu ton nom sur l’affiche

Le scénar' est en friche, modifie-le tu t’en fiches

Pour jouer les plus belles scènes et à l’heure de saluer le public

Que tu aies le privilège d’avoir deux ou trois bonnes critiques

Au théâtre, on joue ta vie, j’ai vu ton nom sur l’affiche

L’histoire peut être riche, faut pas que tu traînes, faut pas que tu triches

Pour t’offrir de l’ivresse, du vertige, de l'émotion

Et qu'à la fin les gens se lèvent pour ta dernière ovation

Alors de Cour à Jardin, maintenant, tu fais les cent pas

Tu côtoies les bons comédiens et puis y’a ceux que tu sens pas

On flirt avec le vaudeville avec toutes ces portes qui claquent

Tu vois moins tes parents, ingratitude du deuxième acte

Tu l’as compris sur les planches, c’est la cour de création

Dans toutes les situations, tu vas faire preuve d’adaptation

Dans un monde où le prévisible perd souvent le contrôle

Le bon comédien est celui qui sait jouer tous les rôles

Et c’est là qu’intervient celle qui donne du sens à ta pièce

Sous les feux de la rampe, ta prétendante met tes attentes en liesse

Tout prend de l’importance, c’est c’que ton monologue indique

Fini l’théâtre de boulevard, tu tiens ta tragédie antique

Si tout va bien l’amour donnera de nouveaux petits acteurs

Qui à leur tour joueront leur pièce devant la foule des spectateurs

Tu mettras en scène leurs débuts, t’as compris les règles du pacte

Avant de retrouver l'énergie de t’atteler à ton troisième acte

Du public on voit tes doutes, on voit tes gouttes, on voit la sueur

Tes déboires, tes trous de mémoire, tes espoirs et tes lueurs

Les seconds rôles apprécient, c’est respectable et vibrant

Les spectateurs vibrent aussi, c’est du spectacle vivant

À quelques exceptions près, toutes les pièces se ressemblent un peu

Ça tourne autour de sentiments, tu sens, tu mens, tu vis, tu veux

Y’a que le décor et les costumes qui sont amenés à changer

Ça dépend des moyens de la prod', on n’a pas tous les mêmes budgets

Moi j’ai grandi au cœur d’un beau théâtre occidental

Loin des troupes du tiers-monde et des acteurs qui ont la dalle

Mais j’aime le théâtre de ces pays où la scène est à même le ciel

Où les intrigues se resserrent souvent autour des valeurs essentielles

À quelques exceptions près, toutes les pièces se ressemblent un peu

Y’a les grandes scènes de comédies et les bouts de drames contagieux

Et puis il y a tous ces imprévus, ces fous rires, ces dérapages

Moi je n’aime ce théâtre que quand l’intrigue sort de la page

Sois patient, reste en coulisses quand résonnent les coups de tonnerre

Et, quand la scène est compliquée, appuie-toi sur tes partenaires

Ils te seront indispensables pour atteindre tes objectifs

N’oublie jamais cet adjectif, l’théâtre est un art collectif

À toi d’observer dans l’ombre quand on t’attend dans la lumière

À toi de prendre le devant de la scène quand l’scénario te prévoit derrière

Écorche un peu ce qui est écrit, la vie aura un autre parfum

Ta pièce aura une plus belle fin, écoute une dernière fois le refrain

1-акт, 1-көрініс, уақыт бірлігі, орын бірлігі

Спектакль өмір бойы жалғасады, оқиға көз алдыңызда өрбиді

Шымылдық енді ашылды, қабағыңды көтересің

Сіздің ата-анаңыз шоуды жүргізеді, сіздің ойыныңыз басталады және олар мақтанады

Олар сізге трагедия тілемейді, олар оқиғаның күлкілі болғанын қалайды

Бұл сіздің өміріңіздің театры, сіз жұлдызсыз

Айналаңызға, прожекторларға, алдыңғы қатарларға қарайсыз

Сізге нұсқау беретін адамдар, содан кейін басқалар, қосымшалар

Ата-анаң басын жазған, бірақ көп ұзамай түсінесің

Қалғаны үшін, әрине, импровизацияға тура келеді

Содан кейін дұрыс жолдарды табыңыз, бұл бірінші әрекетте сіз сөйлейсіз

Бұл авторлық пьеса емес, бульвар театры болады

Демек, сіздің тарихыңыз көрермендердің өсек-аяңына байланысты

Сіздің кейіпкеріңіз кінәсіздікті жоғалтады, сіз ілесуге тырысасыз

Сюжеттегі алғашқы сілкіністерге тап болды, алғашқы жаман аккордтарға тап болды

Өте тегіс көріністердің артында сіз декордың тозағын ашасыз

Театрда біз сенің өміріңді ойнаймыз, постерден есіміңді көрдім

Сценарий дайын емес, өзгертіңіз, бәрібір

Ең әдемі көріністерді ойнау және жұртшылықпен сәлемдесу уақыты келгенде

Сізде екі немесе үш жақсы пікір бар ма

Театрда сенің өміріңді ойнаймыз, постерден есіміңді көрдім

Әңгіме бай болуы мүмкін, қыдырма, алдама

Сізге мастық, бас айналу, эмоция беру

Ал соңында адамдар сіздің соңғы қошеметіңізді білдіреді

Соттан бақшаға дейін, енді сіз қадам басып жатырсыз

Сіз жақсы актерлермен иық тіресесіз, содан кейін сіз сезбейтін адамдар бар

Осы есіктердің бәрі қағылған кезде біз водевильмен сырласамыз

Сіз ата-анаңызды аз көресіз, екінші әрекетті шүкіршілік ету

Сіз оны тақтада түсіндіңіз, бұл жаратылыстың соты

Кез келген жағдайда сіз бейімделесіз

Болжау жиі бақылауды жоғалтатын әлемде

Жақсы актер - барлық рөлдерді ойнай білетін адам

Міне, сіздің бөлмеңізге мән беретін нәрсе

Көпшіліктің назарында сіздің үміткеріңіз сіздің үмітіңізді ақтайды

Барлығы маңыздылыққа ие болады, бұл сіздің монологыңызды көрсетеді

Бульвар театрын бітірдің, Көне трагедияңды ұстадың

Махаббат жаңа кішкентай актерлер береді деп үміттенеміз

Кім өз кезегінде қалың көрерменнің алдында өз ойын көрсетеді

Сіз олардың дебютін жасайсыз, сіз пакт ережелерін түсіндіңіз

Үшінші әрекетті шешуге күш таппас бұрын

Көпшіліктен күдігіңді көреміз, тамшыларыңды көреміз, терді көреміз

Сіздің сәтсіздіктеріңіз, жадыңыздың әлсіреуі, үмітіңіз бен жарқырауыңыз

Қосалқы құрам оны бағалайды, ол құрметті және сергек

Көрермендер де дірілдейді, бұл жанды орындау

Бірнеше ерекшеліктерді қоспағанда, барлық бөліктер сәл ұқсас

Бұл сезім туралы, сіз сезінесіз, өтірік айтасыз, өмір сүресіз, қалайсыз

Тек декор мен костюмдер өзгеруі мүмкін

Бұл өндіріс құралдарына байланысты, бәріміздің бюджетіміз бірдей емес

Мен батыстың әдемі театрының қақ ортасында өстім

Үшінші әлем әскерлерінен алыс және тақтайшасы бар актерлер

Бірақ маған сахнасы аспанда тұрған бұл елдердің театры ұнайды

Сюжеттер көбінесе негізгі құндылықтардың айналасында біріктірілетін жерде

Бірнеше ерекшеліктерді қоспағанда, барлық бөліктер сәл ұқсас

Үлкен комедиялық көріністер мен жұқпалы драманың үзінділері бар

Содан кейін барлық күтпеген, күлкілер, сырғымалар

Маған бұл театр сюжеті сырттай кеткенде ғана ұнайды

Сабырлы бол, күн күркірегенде артта қал

Ал, сахна күрделі болған кезде, серіктестеріңізге сүйеніңіз

Олар сіздің мақсаттарыңызға жету үшін маңызды болады

Бұл сын есімді ешқашан ұмытпа, театр – ұжымдық өнер

Біз сізді жарықта күткен кезде көлеңкеде қарауыңыз керек

Сценарий сізді артта қалдырған кезде орталық сахнаға шығу сізге байланысты

Жазылғанды ​​аздап тырнаңыз, өмірдің басқа дәмі болады

Сіздің ойыныңыз жақсы аяқталады, хорды соңғы рет тыңдаңыз