Tics - Blumfeld

Ich sehe Dinge, die nicht da sind

Ich säe Wind und ernte Sturm

Ich sing' mich selbst und denke: Wahnsinn!

Auf meinen Runden um den Turm

Die Zeit verrinnt, die Wüsten wachsen

Ich geh' und zähle meine Tics

Die Menschen sind wie sie sind

Ich muss der Nachwelt noch faxen

Meinen Satz mit X Immer dieselbe alte Litanei,

Ich trag' mein Kreuz und schrei meinen Schrei

Die Leute jobben und wohnen

In verkümmerten Zonen

Und finden nichts dabei

Die Götter sind korrupt

Das Leben ist nicht fair

Der Himmel ist kaputt

Die Träume stehen leer

Die Wahrheit tut oft weh

Das klingt vielleicht banal

Doch so, wie ich es seh'

— Es ist nicht egal

Ich seh' den Reichtum, seh' die Reste

Wenn ich auf meinem Hügel steh'

Ich seh' die Hütten und Paläste

Zwischen Crack und Milchkaffee

Ich seh' von fern die armen Sünder

Mit negativen Energien

Sie setzen Autos in Brand

Und werden die Auslagen plündern

Und um die Häuser ziehen

And’re geloben mehr Demokratie

Problem ist nur, keiner glaubt noch an sie

Die Sieger schreiben Geschichte

Ich sing' meine Gedichte

Und mach' mir Sorgen wie nie

Die Götter sind korrupt

Das Leben ist nicht fair

Der Himmel ist kaputt

Die Träume stehen leer

Die Wahrheit tut oft weh

Das klingt vielleicht banal

Doch so, wie ich es seh'

— Es ist nicht egal

Später, wenn ich in meinen Wolken sitze

In meinen Sphären aus Schall und Rauch

Schlage ich Funken, schleudere Blitze

Und meinen Donner rollen, lass ich auch

Alles geht neben-, nach- und durcheinander

Helles und Dunkles, Stille und Krach

Komm, wir versuchen es noch mal miteinander

Und helfen uns durch die Nacht

Die Götter sind korrupt

Das Leben ist nicht fair

Der Himmel ist kaputt

Die Träume stehen leer

Die Wahrheit tut oft weh

Und Darwin war genial

Doch so, wie ich es seh'

— Es ist nicht egal

Die Götter sind korrupt

Das Leben ist nicht fair

Der Himmel ist kaputt

Die Träume stehen leer

Die Wahrheit tut oft weh

Und all das ist normal

Doch so, wie ich es seh'

— Es ist nicht egal

Мен жоқ нәрселерді көремін

Жел егіп, дауыл орамын

Мен өзім ән айтамын және ойлаймын: ақылсыздық!

Мұнараны айнала тізелерде

Уақыт өтіп барады, шөлдер өсіп жатыр

Мен барып тиктерімді санаймын

Адамдар кім болса солай

Мен әлі де ұрпаққа факс жіберуім керек

Менің X-пен сөйлемім Әрқашан бұрынғы литания,

Мен крестімді көтеріп, айқайлаймын

Адамдар жұмыс істейді және өмір сүреді

Дамыған аймақтарда

Және ол жерден ештеңе таппа

Құдайлар бұзылған

Өмір әділ емес

Аспан жарылған

Армандар бос

Шындық жиі ауыртады

Бұл қарапайым болып көрінуі мүмкін

Бірақ мен оны қалай көремін

- Ол маңызды емес

Байлықты көремін, қалғанын көремін

Мен өз төбемде тұрғанда

Мен саятшылықтар мен сарайларды көремін

Крек пен сүтті кофе арасында

Мен бейшара күнәкарларды алыстан көремін

Теріс энергиямен

Олар көліктерді өртеп жіберді

Және дисплейлерді тонады

Және үйлерді аралап жүріңіз

Басқалары көбірек демократияға ант береді

Мәселе мынада, оларға енді ешкім сенбейді

Жеңімпаздар тарихты жазады

Мен өлеңдерімді айтамын

Және бұрын-соңды болмағандай уайымдаңыз

Құдайлар бұзылған

Өмір әділ емес

Аспан жарылған

Армандар бос

Шындық жиі ауыртады

Бұл қарапайым болып көрінуі мүмкін

Бірақ мен оны қалай көремін

- Ол маңызды емес

Кейінірек бұлттарымда отырғанда

Түтін мен айна сфераларымда

Мен ұшқын соғамын, найзағай лақтырамын

Мен де найзағайымды жіберемін

Бәрі қатар жүреді, бірінен соң бірі араласып кетеді

Жарық пен қараңғы, тыныштық пен шу

Кәне, қайталап көрейік

Түнде бізге көмектес

Құдайлар бұзылған

Өмір әділ емес

Аспан жарылған

Армандар бос

Шындық жиі ауыртады

Ал Дарвин керемет болды

Бірақ мен оны қалай көремін

- Ол маңызды емес

Құдайлар бұзылған

Өмір әділ емес

Аспан жарылған

Армандар бос

Шындық жиі ауыртады

Және мұның бәрі қалыпты жағдай

Бірақ мен оны қалай көремін

- Ол маңызды емес