Sing Sing - Blumfeld

Der Staat im Staat in der ersten Person

Selbstanklagen klingen hier nach Restauration einer Haut

Die ist wie eine Blindenschrift

Die sich ohne Berührungsängste lesen läßt

Wie ein Fluchtversuch

Eines Kriegsberichterstatters, der sich selbst verflucht

Weil er in Liebeserklärungen Auswege sucht

Und nichts findet

Siehst du ihn jetzt, wie der sich windet?

Wie wenn ihr eure Augen verbindet

Der mit Ausdruck Eindruck schindet

Bombenkratergleich weil

Der reißt dich richtig auf

Dein Rucken ist dem eine weit’re Tür

«Paß auf dein Rückgrat auf» sagt der

Und «Ich stehe hinter dir»

Das ist dein Pech der meint

Gib’s mir

Jedes Bild ist wie ein Messer ein Gebrauchsgegenstand

Und Lesen meint hier Denken mit ander’m Verstand

Indem man liest und was begreift

Sich und den andern, sucht und findet (das ist Arbeit)

Das Gefundene mit-teilt und verbindet (das ist Technik)

Gemeinsam eine Welt erfindet (vielleicht Liebe)

Und wer das nutzt macht sich verdächtig

Wird unberechtigt Ladendieb genannt

So wird ein Zeichensprecher Schwerverbrecher

So wird Gebrauchsgegenstand Mordinstrument

Jedes Bild ist wie ein Messer

Plötzlich ist Platzangst bei dir

Und du glaubst ihr

Wenn sie dich fragt ob du wüßtest wo du hinwillst

Ist alles was du weißt, daß du bloß weg willst

Weil du nicht sagen kannst, daß du’s nicht wüßtest

Aber irgend etwas dir befiehlt, daß du das müßtest

Sagst du: «Ich möchte Teil einer Jugendbewegung sein»

Und denkst, daß du die Angst so überlistest

Und nicht daran was du von Anfang an vermißtest

Ein Feld für eine Möglichkeit von dir

Die dich in Ruhe sagen ließe

«Ich bin hier»

Kann gut sein daß ich mich täusche

So ist das jedenfalls bei mir

Und die Angst die du fühlst

Ist das Geld das dir fehlt

Für den Preis den du zahlst

Für etwas, das für dich zählt

Und dich sicher sein läßt

Daß du da (wo du hingehörst) bist

Ware Kunst ist ein Produkt der Phantasie

An der dafür vorgesehenen stelle

Erhebe ich meine Stimme:

Das ist soziale Marktwirtschaft

Langweilig wird sie nie

«San Quentin, I hate every inch of you

Do you think I’ll be different when you’re through»

Nein, platzt der Staat aus allen Nähten

Eine Zerstreuung aus unzähligen Teilchen

Die wie die Splitter eines Spiegels das Ganze bewahren

Und die Mauer in den Köpfen sollte weichen

Lucky-ohne — für Kontrolle im Problemfeld sollte reichen

Dafür setzten Sicherheitsexperten neue Zeichen und Akzente:

Alles Feind

Der Staat im Staat in der ersten Person

«Papi kennst du den schon»

Stammheim, Babel

Ich wollte meinen eig’nen Nabel

Mir einen Namen machen, Namen geben

Nicht in Staaten, nicht in Vollzugsanstalten leben

Und baute statt/Stadt-Staat einen Turm

Sohn meiner Eltern und dagegen

Etwas ging schief

Hochstaplerkarriere auf der Lauer

Der Turm fiel um und wurde Mauer

Wurde Sprachbarriere

Ich mache weiter als ob nichts gewesen wäre

Sing sing

Бірінші тұлғадағы мемлекет ішіндегі мемлекет

Бұл жерде өзін-өзі айыптау терінің қалпына келуі сияқты естіледі

Брайль сияқты

Оны байланыстан қорықпай оқуға болады

Қашу әрекеті сияқты

Өзін-өзі сөгетін соғыс тілшісі

Өйткені ол махаббат туралы мәлімдемелерден шығу жолдарын іздейді

Және ештеңе таппайды

Оны қазір көріп тұрсың ба, ол қалай бұрқырайды?

Көзіңді байлағандағыдай

Кім өрнекпен әсер қалдырады

Бомба кратері, өйткені

Ол сені шынымен жылатады

Сіздің арқаңыз ол үшін кең есік

«Омыртқаның қамын ойла» дейді

Және «Мен сенің артыңда тұрмын»

Бұл сіздің бақытсыздығыңызды білдіреді

Маған берші

Пышақ секілді, әрбір сурет – тауар

Ал мұнда оқу басқа оймен ойлауды білдіреді

Нені оқып, түсіну арқылы

Өзіңізді және басқаларды іздеңіз және табыңыз (бұл жұмыс)

Табылған нәрсе байланысады және байланыстырады (бұл технология)

Бірге әлемді ойлап табу (мүмкін махаббат)

Ал оны қолданатын кез келген адам өзін күдіктенеді

Дүкен ұрлаушы деп негізсіз шақырған

Міне, белгі сөйлейтін адам қылмыскерге айналады

Тауар осылайша кісі өлтіру құралына айналады

Әрбір сурет пышақ сияқты

Сіз кенеттен клаустрофобиясыз

Ал сен оған сенесің

Ол сізден қайда барғыңыз келетінін білесіз бе деп сұрағанда

Сіз тек қашып кеткіңіз келетінін білсеңіз

Өйткені білмеймін деп айта алмайсың

Бірақ бір нәрсе сізге қажет екенін айтады

Сіз: «Мен жастар қозғалысының бір бөлігі болғым келеді» дейсіз бе?

Сіз осылайша қорқынышты жеңіп жатырмын деп ойлаңыз

Басынан бастап нені жіберіп алғаныңыз туралы емес

Сіздің мүмкіндігіңізге арналған өріс

Бұл сізге тыныштықпен айтуға мүмкіндік береді

«Мен мұндамын»

Мен қателескен шығармын

Кем дегенде, мен үшін солай

Және сіз сезінетін қорқыныш

Сізге жетіспейтін ақша

Сіз төлейтін баға үшін

Сіз үшін маңызды нәрсе үшін

Және қауіпсіз болуға мүмкіндік береді

Сіз сонда екенсіз (сіз тиесілі жерде).

Бұйым өнері – қиялдың жемісі

Белгіленген жерде

Мен дауысымды көтеріп:

Бұл әлеуметтік нарықтық экономика

Ол ешқашан жалықпайды

«Сан Квентин, мен сенің әрбір дюйміңді жек көремін

Сіз өткен кезде мен басқаша боламын деп ойлайсыз ба»

Жоқ, мемлекет жарылып жатыр

Сансыз бөлшектердің шашырауы

Кім, айнаның сынықтарындай, тұтасты сақтайды

Ал адамдардың басындағы қабырға кетуі керек

Бақытты-сыз — проблемалық аймақты бақылау үшін жеткілікті болуы керек

Осы мақсатта қауіпсіздік сарапшылары жаңа стандарттар мен екпіндерді белгілейді:

Барлық жау

Бірінші тұлғадағы мемлекет ішіндегі мемлекет

«Әке, сіз оны бұрыннан танисыз»

Стаммхайм, Вавилон

Мен өз кіндігімді қаладым

Маған ат қой, маған ат бер

Мемлекеттерде тұрмайды, түзеу мекемелерінде емес

Және/қаланың орнына мұнара салды

Ата-анамның ұлы және қарсы

Бірдеңе дұрыс болмады

Конманның мансабы күтуде

Мұнара құлап, қабырғаға айналды

Тілдік кедергіге айналды

Ештеңе болмағандай жүре бердім

ән айту