Eine eigene Geschichte - Blumfeld

Es hat uns niemand gefragt

wir hatten noch kein Gesicht

ob wir leben wollten oder nicht

hin und her und hin und her gerissen

zwischen verstehen wollen handeln müssen

keine Liebe keine Arbeit kein Leben

an meinem Kissen schlag ich mir den Kopf auf

und wenn der Tag kommt bleibt es kleben

und der Staat ist kein Traum

sondern bleibt wie mein Kissen

ein mich gestaltender, die Fäden, die rissen

und Welt verwaltender Zustand

der sich durch mich und dich bewegt

durch Gedanken aus Stein aus Licht eine Mauer

eine Sonne aus Eisen eine Sprache aus Trauer

Eine eigene Geschichte

aus reiner Gegenwart

sammelt und stapelt sich

von selbst herum um mich

während ich durch die Gegend fahr

Und in den Straßen liegt der Staat und sagt:

Life’s a Highway!

was regst Du Dich und Deinen Magen künstlich auf

wärst du doch bloßim Bett geblieben

Au nee, weil ich so oberflächlich bin

kehrt sich mein Inneres nach außen

steht mir bis hierhin und ins Gesicht geschrieben:

«Macht verrückt was euch verrückt macht!»

Mit Kissen vor der Stirn und in mir drin ein Vakuum

geh ich durch Straßen voller Menschen dieser Stadt

und frage mich wo ich gern wäre

wo fang ich an?

Gähnende Leere

wenn ich schon immer Nichts mit was drummrum gewesen war

dann mach ich mir 'n Schlitz ins Kleid

und find es wunderbar

Eine eigene Geschichte aus reiner Gegenwart

sammelt und stapelt sich

von selbst herum um mich

während ich durch die Gegend fahr

Also nichts wie raus aus Hamburg

first we take Manhattan und dann ab nach Berlin

da, wo die Leute aus Heimweh hinzieh’n

Wat will isch in Italien, isch will doch Genitalien

Berlin Wall, gegen Holo, Holo und Holidays denk ich

und zieh mir später noch was rein dann in die Bars

schlafen kann ich schließlich wenn ich tot bin

auf halber Strecke bleib ich liegen

und träum davon mit allem eins zu sein

den Traum vom Staat

der sich selbst reicht, der nichts beweist

zusammenwächst wie’s sich gehört

und verbreitet seinen Glauben

Gedanken aus Stein

aus Licht eine Mauer

Eine eigene Geschichte

aus reiner Gegenwart

sammelt und stapelt sich

von selbst herum um mich

während ich durch dir Gegend fahr

Am nächsten Morgen bleibt das Kissen an mir kleben

hab mir den Traum zur Wunde aus dem Kopf geschlagen

und mir fallen deine und dann meine Körperteile wieder ein

und Deine Haut und ich denk dran wo ich gern wäre

hab aus der Wäsche rausgeschaut

entlang der Schichten deren Dichte ich verwünsche

wie mein Körper ein Gesellschaftsbau von vielen

der großen Nenner unter ihnen:

ich heiße Einheitsarchitekt

Du kannst auch Blödmann zu mir sagen

Stimmt, wenn alles in einanderpaßt

hat es bald nichts mehr zu bedeuten

Und eine eigene Geschichte

aus reiner Gegenwart

sammelt und stapelt sich

von selbst herum um mich

während ich durch dir Gegend fahr

Und der Staat ist kein Traum

ist sogar in meinen Küssen

ein mich gestaltender, die Fäden, die rissen

und Welt verwaltender Zustand

eher Raum als Position

und so organisiert er sein Verschwinden

indem es sich durch mich bewegt

durch Gedanken aus Stein aus Licht eine Mauer

eine Sonne aus Eisen eine Sprache aus Trauer

Бізден ешкім сұраған жоқ

бізде әлі бет болмады

өмір сүргіміз келді ме, жоқ па

алға-артқа және алға-артқа жыртылады

түсінгісі келетіндер арасында әрекет ету керек

махаббат жоқ жұмыс та өмір де жоқ

Мен жастығыма басымды ұрдым

ал күні келгенде жабысып қалады

ал мемлекет арман емес

бірақ менің жастығым сияқты қалады

мені пішіндейтін бірі, жыртылған жіптер

және әлемдік басқарушы мемлекет

Мен және сіз арқылы қозғалады

жарық тасы туралы ойлар арқылы қабырға

темір күн, мұң тілі

Өзіндік әңгіме

таза қазіргі уақыттан

жинайды және жинайды

менің айналамда өздігінен

мен көлікпен келе жатқанда

Ал көшеде мемлекет жатыр және айтады:

Өмір - бұл тас жол!

неге өзіңізді және ішіңізді жасанды түрде ренжітесіз

Сіз төсекте қалсаңыз болды

Ау жоқ, өйткені мен өте үстіртпін

менің ішім сыртқа

осында және менің бетімде жазылған:

«Сізді жынды ететін нәрсе ақылсыз етеді!»

Маңдайымның алдында жастық, ішімдегі вакууммен

Мен осы қалада адамдарға толы көшелермен жүремін

Мен қай жерде болғым келеді деп ойлаймын

неден бастаймын?

Ескейтін бостық

Мен әрқашан айналамдағымен ештеңе болмаған кезде

сосын көйлегіме саңылау жасаймын

және оны керемет деп санайды

Таза қазіргіден өзіндік әңгіме

жинайды және жинайды

менің айналамда өздігінен

мен көлікпен келе жатқанда

Ендеше Гамбургтен шығайық

Алдымен Манхэттенге, сосын Берлинге барамыз

адамдар сағыныштан көшетін жерде

Италияда маған не керек, мен жыныс мүшелерін қалаймын

Берлин қабырғасы, Холо, Холо және Мерекелерге қарсы

және маған кейін барларда бірдеңе әкел

Өйткені, мен өлсем ұйықтай аламын

Мен жарты жолда тоқтаймын

және бәрімен бір болуды армандайды

мемлекеттің арманы

кім өзіне жетеді, кім ештеңе дәлелдемейді

бірге өсу керек

және сенімін таратады

тас туралы ойлар

жарық қабырғасы

Өзіндік әңгіме

таза қазіргі уақыттан

жинайды және жинайды

менің айналамда өздігінен

мен сенің айналаңда жүргенде

Келесі күні таңертең жастық маған жабысады

Басымдағы жараның арманын тастадым

мен сенің дене мүшелеріңді, сосын менің денемді есіме аламын

және сіздің теріңіз және мен қайда болғым келеді деп ойлаймын

кірдің сыртына қарады

тығыздығын қалаған қабаттар бойымен

менің денем сияқты көптеген әлеуметтік құрылым

олардың арасындағы үлкен бөлгіш:

менің атым Unity Architect

Сіз мені ақымақ деп те атай аласыз

Дұрыс, егер бәрі бір-біріне сәйкес келсе

бұл жақын арада ештеңені білдірмейді

Және өзінше бір оқиға

таза қазіргі уақыттан

жинайды және жинайды

менің айналамда өздігінен

мен сенің айналаңда жүргенде

Ал мемлекет деген арман емес

тіпті менің сүйістерімде де бар

мені пішіндейтін бірі, жыртылған жіптер

және әлемдік басқарушы мемлекет

позициядан гөрі көбірек орын

және осылайша ол өзінің жоғалып кетуін ұйымдастырады

мен арқылы қозғалу арқылы

жарық тасы туралы ойлар арқылы қабырға

темір күн, мұң тілі