Himmelstrauer - Bacio Di Tosca

Am Himmelsantlitz wandelt ein Gedanke,

Die düstre Wolke dort, so bang, so schwer;

Wie auf dem Lager sich der Seelenkranke,

Wirft sich der Strauch im Winde hin und her.

Vom Himmel tönt ein schwermutmattes Grollen,

Die dunkle Wimper blinzet manches Mal,

So blinzen Augen, wenn sie weinen wollen, —

Und aus der Wimper zuckt ein schwacher Strahl.

Nun schleichen aus dem Moore kühle Schauer

Und leise Nebel übers Heideland;

Der Himmel ließ, nachsinnend seiner Trauer,

Die Sonne lässig fallen aus der Hand.

Аспанның бетінде ой жүреді,

Мұндағы мұңды бұлт, соншалықты алаңдаушылық, соншалықты ауыр;

Психикалық ауру төсекте жатқанда,

Бұта желмен алға-артқа лақтырады.

Аспаннан мұңды сыңғыр естіледі,

Қара кірпік кейде жыпылықтайды,

Сондықтан олар жылағысы келгенде көздері жыпылықтайды, -

Ал кірпіктен әлсіз сәуле дірілдейді.

Қазір даладан салқын нөсер жауып жатыр

Бұршақтардың үстінде жұмсақ тұман;

Аспан, мұңын ойлап, мейлі

Күн сіздің қолыңыздан кездейсоқ түседі.