La cinquantaine - Yves Jamait

Deux fois et d’mi vingt ans, si c’est la mer à boire

Je veux la boire versée dans des chopes d’amour

Je veux tisser de joies le fil du temps qui court

Pour faire la fête à ma mémoire

Si j’ai le coeur rompu, c’est par goût du partage

Des peaux perlées de sel et des lèvres-torrents

Qu’un soleil échassier me pêche dans l'étang

Parmi des carpes de mirages

La seule ombre qui soit est celle qu’on se fait

N'être d’un seul lieu, c’est quadriller le vent

J’ai plongé mes racines dans tous les firmaments

Pour mettre la terre en bouquet

Je sais les choses simples apprises lentement

La branche des baisers qui fleurit juste à l’aube

La larme de l’enfant qui sans fin nous taraude

Et nous fait plus frêles au couchant

Cinquante grains, c’est peu au sablier du monde

Mais c’est assez de fleurs pour me faire un parfum

Assez d’amours glanées pour ciseler mes mains

De lignes où le bonheur se fonde

Avec le grain qui reste faire une farandole

De mots et de désirs, puis, par pure dérision

Pénétrer l’infini comme par effraction

Dans une ultime cabriole

(Merci à lucie pour cettes paroles)

Екі жарым жиырма жыл, егер ішетін теңіз болса

Мен оны махаббат шыныаяқтарына құйып ішкім келеді

Уақыт өте келе қуаныштар тоқығым келеді

Менің жадымда тойлау үшін

Жүрегім жаралы болса, бөліскім келгендіктен

Тұз бен еріндер-торрентпен моншақталған терілер

Мені тоғанда балық аулап тұрған күн балық ауласын

Сазан балығының арасында

Жалғыз көлеңке - өзіміз жасайтын көлеңке

Бір жерден болу – желді кесіп өту

Мен тамырымды барлық аспанға батырдым

Жерді гүл шоғына салу үшін

Мен қарапайым нәрселерді баяу үйренемін

Таң атқанда ғана гүлдеген сүйіспеншіліктің бұтағы

Баланың көз жасы бізді шексіз азаптайды

Және күн батқанда бізді әлсіз етеді

Елу астық дүниенің құм сағатында аз

Бірақ маған парфюмерия жасау үшін гүлдер жеткілікті

Қолымды қашауды жақсы көреді

Бақыттың негізі қаланған жолдардан

Қалған астықпен фарандол жасаңыз

Сөздер мен тілектер, демек, мөлдір мазақпен

Бұзып, енгендей шексіздікке

Соңғы капперде

(Осы сөздер үшін Люсияға рахмет)