Je passais par hasard - Yves Jamait

Je passais par hasard

Je passais pour vous voir

Pour retrouver un peu

De ces amitiés rares

Qui fondent les espoirs

D’un «c'est possible à deux»

Je passais par hasard

Je passais pour vous voir

Pour retrouver un peu

De ces amitiés rares

Qui fondent les espoirs

D’un «c'est possible à deux»

Et je trouvais charmant

Idéal et bluffant

De vous voir amoureux

Bien que de temps en temps

C’en était presque chiant

De vous sentir heureux

C’est dans cet esprit-là

Que je franchis le seuil

De cette jolie maison

Née d’un désir nuptial

Mais là, je reste coi

Interdit sur l'écueil

Qui brise la passion

En horreur conjugale

Nous voilà tous les deux

Accablés de silence

Je cherche en vain les mots

Qui pourraient te porter

Effacer tous ces bleus

Enfin, des mots qui pansent

Et se glissent sur ta peau

Aux pores terrorisés

Mes mains de mâle honteux

Tremblent de te toucher

Je m’approche quand même

Et te prends dans mes bras

Tu t’enfouis dans le creux

De mon cou pour pleurer

Tu dis «c'est la énième fois

Qu’il me fait ça»

Et que ça fait longtemps

Déjà qu’il te dérouille

Tant il est persuadé

Que tu dragues au passage

Et son regard qui ment

Te fait crever de trouille

Quand il vient soulager

Avec ses poings sa rage

Si ses poings n' suffisent pas

Il frappe avec les pieds

Quand, tombée sur le sol

Comme une bête inerte

Tu caches de tes bras

Ton visage tuméfié

Alors, le coup de grolle

N’en est que plus alerte

Alors, le coup de grolle

N’en est que plus alerte

Je ne reconnais pas

A travers cette ordure

Celui que j’ai aimé

Qu’aujourd’hui je vomis

Il était pas comme ça

Enfin, j’en suis plus sûre

Il faut l’avoir été

Pour être aussi pourri

Je passais par hasard

Je passais pour vous voir

Pour retrouver un peu

De ces amitiés rares

Qui fondent les espoirs

D’un «c'est possible à deux»

Viens

Je n’ai que ma tendresse

Viens, viens, viens là contre moi

Viens

Et pour que tout ça cesse

Viens, je t’emmène avec moi

Je passais par hasard

Je passais pour vous voir

Pour retrouver un peu

De ces amitiés rares

Мен өтіп бара жаттым

Мен сені көрейін деп өтіп бара жаттым

Кейбірін табу үшін

Сол сирек кездесетін достардан

Кім үміт артады

Бірден «екеуі мүмкін»

Мен өтіп бара жаттым

Мен сені көрейін деп өтіп бара жаттым

Кейбірін табу үшін

Сол сирек кездесетін достардан

Кім үміт артады

Бірден «екеуі мүмкін»

Ал мен оны сүйкімді деп таптым

Идеал және керемет

Сені ғашық көру үшін

Ара-тұра болса да

Бұл қызықсыз болды

Бақытты сезіну үшін

Бұл рухта

Табалдырықты аттағаным

Мына әдемі үйден

Неке тілегінен туған

Бірақ бұл жерде мен үндемеймін

Шұңқырда тыйым салынған

бұл құмарлықты бұзады

Некедегі қорқынышта

Міне екеуміз де бармыз

Үнсіздікке батты

Мен сөздерді бекер іздеймін

Сені кім көтере алады

Барлық көгерген жерлерді сүртіңіз

Ақырында, емдейтін сөздер

Және теріңізге сығыңыз

Тері саңылаулары бар

Менің ұят еркек қолым

Сізге қол тигізу үшін діріл

Мен әлі де жақындап келемін

Ал сені қолыма ал

Сіз өзіңізді шұңқырға жерлейсіз

Мойнымнан жылау

Сіз «оныншы рет» дейсіз

Оның маған мұны істегені»

Ал көп уақыт өтті

Ол сізді қазірдің өзінде ашады

Ол соншалықты сенімді

Жолда алып бара жатқаның

Және оның жалған көзқарасы

Сізді өлімге дейін қорқытады

Ол жеңілдетуге келгенде

Жұдырықтарымен оның ашуы

Егер оның жұдырығы жетпесе

Ол тебеді

Жерге құлаған кезде

Инертті аң сияқты

Сіз қолдарыңызбен тығыласыз

Ісінген бетіңіз

Сонымен, соққы

Тек көбірек ескерту

Сонымен, соққы

Тек көбірек ескерту

танымаймын

Осы қоқыс арқылы

Мен сүйген адам

Мен бүгін құсып жатырмын

Ол ондай емес еді

Мен сенімдімін

Болса керек

Соншалықты шірік болу үшін

Мен өтіп бара жаттым

Мен сені көрейін деп өтіп бара жаттым

Кейбірін табу үшін

Сол сирек кездесетін достардан

Кім үміт артады

Бірден «екеуі мүмкін»

Кел

Менде тек нәзіктік бар

Кел, кел, маған қарсы кел

Кел

Және мұның бәрін тоқтату үшін

Кел, мен сені өзіммен бірге алып кетемін

Мен өтіп бара жаттым

Мен сені көрейін деп өтіп бара жаттым

Кейбірін табу үшін

Сол сирек кездесетін достардан