C'est l'heure - Yves Jamait

C’est l’heure où les camions se gavent de poubelles

Où les bistrots bâillent encore et dorment les hôtels

Où je marche sans souvenir d’une nuit trop lointaine

C’est l’heure

C’est l’heure où les ruelles toilettées se croient belles

Où les bouches d'égoût n’ont plus mauvaise haleine

Bref c’est l’heure où la ville se nettoie les veines

C’est l’heure

C’est l’heure où les cartons se déplient sur l’asphalte

Sous un ciel éclairci tirant sur le cobalt

S'éveillent leurs résidents résidus d’société

C’est l’heure

C’est l’heure où l’amnésie a des relents de malt

Où ma pupille encore un peu trop dilatée

Refuse la lumière et sa vérité

C’est l’heure

On m’a volé la lune

Quand j’allais la toucher

Où est passée la brune

Qui semblait la porter

C’est l’heure

L’heure où sur les trottoirs quelques menus moineaux

Semblent prendre la pose en attendant Doisneau

Et au bruit de mes pas s’envolent à tire d’ailes

C’est l’heure

C’est l’heure des petits crèmes et des kiosques à journaux

L’heure où l’on voit sous les halles où les caisses s’amoncellent

Les couleurs primeurs éclore en ribambelle

C’est l’heure

C’est l’heure

C’est l’heure où les baisers ont le goût du café

Où des lèvres en croissants de sourire émiettées

Portent des mots d’amour sublimés d’habitude

C’est l’heure

C’est l’heure où tous les rêves vont être assassinés

Par l’aiguille acérée de l’exactitude

Où les corps vont se plonger dans la multitude

C’est l’heure

On m’a volé la lune

Quand j’allais la toucher

Où est passée la brune

Qui semblait la porter

C’est l’heure

C’est l’heure

C’est l’heure où je vais me coucher…

Жүк көліктерінің қоқыспен толтыратын уақыты келді

Бистролар әлі есінеп, қонақүйлер ұйықтайтын жерде

Тым алыс түнді еске алмай жүрген жерім

Уақыт келді

Өңделген аллеялардың өздерін әдемі деп санайтын кезі

Кәріз саңылауларының иісі жоқ жерде

Қалай болғанда да, қаланың тамырын тазартатын кез жетті

Уақыт келді

Асфальтта жәшіктер ашылатын кез

Кобальт боялған ашық аспан астында

Олардың тұрғындарын қоғамның қалдықтарын ояту

Уақыт келді

Амнезия уыт иіскейтін кез

Менің қарашығым әлі де тым кеңейген жерде

Жарық пен оның шындығынан бас тартыңыз

Уақыт келді

Олар менің айымды ұрлап кетті

Мен оған тиісейін деп жатқанда

Брюнетка қайда кетті

Оны кім киген сияқты

Уақыт келді

Тротуарларда бірнеше кішкентай торғайлар жүрген уақыт

Дойноны күтіп тұрғанда суретке түскен сияқты

Ал менің аяғымның дыбысында қанат болып ұшады

Уақыт келді

Кішкентай кремдер мен газет дүңгіршектерінің уақыты келді

Залдардың астынан қораптардың үйіліп жатқанын көретін сағат

Ерте түстер үйірлерде гүлдейді

Уақыт келді

Уақыт келді

Бұл поцелудің кофе дәмі болатын кезі

Жарты ай күлімдеген еріндер қай жерде

Әдетте сүйіспеншілікке толы сөздерді алып жүріңіз

Уақыт келді

Бұл барлық армандардың өлтірілетін уақыты

Өткір дәлдікпен

Денелер қалыңдыққа батырылатын жерде

Уақыт келді

Олар менің айымды ұрлап кетті

Мен оған тиісейін деп жатқанда

Брюнетка қайда кетті

Оны кім киген сияқты

Уақыт келді

Уақыт келді

Менің ұйықтайтын уақытым келді...