Цена жизни - Юрий Визбор

Цена жизни

«Товарищ генерал, вот добровольцы —

Двадцать два гвардейца и их командир

Построены по вашему…» — «Отставить, вольно!

Значит, вы, ребята, пойдете впереди.

Все сдали документы и сдали медали.

К бою готовы, можно сказать…

Видали укрепленья?»

— «В бинокль видали».

-

«Без моста, ребята, нам город не взять».

Этот город называется Полоцк,

Он войною на две части расколот,

Он расколот на две части рекою,

Полной тихого лесного покоя.

Словно старец, он велик и спокоен,

Со своих на мир глядит колоколен,

К лесу узкие поля убегают —

Белорусская земля дорогая.

«Задача такова: в город ворваться,

Мост захватить и от взрыва спасти.

Моста не отдавать, держаться, держаться

До подхода наших танковых сил.

А мы-то поспешим, мы выйдем на взгорье,

Прикроем артиллерией смелый десант.

Как ваша фамилия?»

— «Лейтенант Григорьев!»

—

«Успеха вам, товарищ старший лейтенант!»

Этот город называется Полоцк,

Он войною на две части расколот,

Он расколот на две части рекою,

Полной тихого лесного покоя.

Словно старец, он велик и спокоен,

Со своих на мир глядит колоколен,

К лесу узкие поля убегают —

Белорусская земля дорогая.

Беги вперед, беги, стальная пехота —

Двадцать два гвардейца и их командир.

Драконовским огнем ревут пулеметы,

Охрана в укрепленьях предмостных сидит.

Да нет, она бежит!

В рассветном тумане

Грохочут по настилу ее сапоги,

И мост теперь уж наш!

Гвардейцы, вниманье:

С двух сторон враги, с двух сторон враги!

Этот город называется Полоцк,

Он войною на две части расколот,

Он расколот на две части рекою,

Полной тихого лесного покоя.

Словно старец, он велик и спокоен,

Со своих на мир глядит колоколен,

К лесу узкие поля убегают —

Белорусская земля дорогая.

Четырнадцать атак лавой тугою

Бились об этот малый десант.

Спасибо вам за все, товарищ Григорьев —

Командир десанта, старший лейтенант.

Вот берег и река, грохотом полны,

И мост под танками тихо дрожит…

Товарищ генерал, приказ ваш исполнен,

Да некому об этом вам доложить.

Этот город называется Полоцк,

Он войною на две части расколот,

Он расколот на две части рекою,

Полной тихого лесного покоя.

Словно старец, он велик и спокоен,

Со своих на мир глядит колоколен,

К лесу узкие поля убегают —

Белорусская земля дорогая.

31 января 1973

Өмірдің бағасы

«Жолдас генерал, міне, еріктілер...

Жиырма екі гвардияшы мен олардың командирі

Өзіңізге сәйкес салынған ... "-" Жайғасып қойыңыз!

Ендеше, сендер алға барасыңдар.

Барлығы құжаттарын тапсырып, медальдарын табыстады.

Соғысқа дайын, біреу айтуы мүмкін ...

Сіз бекіністерді көрдіңіз бе?

– «Олар дүрбімен көрді».

-

«Көпір болмаса, балалар, біз қаланы ала алмаймыз».

Бұл қала Полоцк деп аталады.

Соғыс салдарынан екіге бөлінді,

Өзен жағасында екіге бөлінген,

Тыныш орман тыныштығына толы.

Қарт адам сияқты, ол үлкен және сабырлы,

Өздігінен қоңырау мұнарасы әлемге қарайды,

Тар өрістер орманға жүгіреді -

Беларусь жері қымбат.

«Міндеті мынау: қалаға кіру,

Көпірді басып алып, оны жарылыстан сақтаңыз.

Көпірден бас тартпаңыз, ұстаңыз, ұстаңыз

Біздің танк әскерлері жақындағанша.

Біз асығамыз, төбеге шығамыз,

Батыл десантты артиллериямен жауып алайық.

Сіздің фамилияңыз кім?»

- "Лейтенант Григорьев!"

—

- Сәттілік сізге, жолдас аға лейтенант!

Бұл қала Полоцк деп аталады.

Соғыс салдарынан екіге бөлінді,

Өзен жағасында екіге бөлінген,

Тыныш орман тыныштығына толы.

Қарт адам сияқты, ол үлкен және сабырлы,

Өздігінен қоңырау мұнарасы әлемге қарайды,

Тар өрістер орманға жүгіреді -

Беларусь жері қымбат.

Алға жүгіру, жүгіру, болат жаяу әскер -

Жиырма екі гвардияшы мен олардың командирі.

Дракондық атыс пулеметтері шулайды,

Күзетшілер плацдармдардың бекіністерінде отыр.

Жоқ, ол жүгіреді!

Таң атқан тұманда

Оның етігі еденде дірілдейді,

Ал көпір енді біздікі!

Сақшылар, назар аударыңыз:

Екі жақтан жау, екі жақтан жау!

Бұл қала Полоцк деп аталады.

Соғыс салдарынан екіге бөлінді,

Өзен жағасында екіге бөлінген,

Тыныш орман тыныштығына толы.

Қарт адам сияқты, ол үлкен және сабырлы,

Өздігінен қоңырау мұнарасы әлемге қарайды,

Тар өрістер орманға жүгіреді -

Беларусь жері қымбат.

Тығыз лавамен он төрт шабуыл

Олар бұл шағын десантқа қарсы күресті.

Барлығы үшін рахмет, Григорьев жолдас...

Десант командирі, аға лейтенант.

Міне, жаға мен өзен күн күркіреп,

Ал цистерналардың астындағы көпір тыныш дірілдейді...

Жолдас генерал, сіздің бұйрығыңыз орындалды.

Иә, бұл туралы сізге хабарлайтын ешкім жоқ.

Бұл қала Полоцк деп аталады.

Соғыс салдарынан екіге бөлінді,

Өзен жағасында екіге бөлінген,

Тыныш орман тыныштығына толы.

Қарт адам сияқты, ол үлкен және сабырлы,

Өздігінен қоңырау мұнарасы әлемге қарайды,

Тар өрістер орманға жүгіреді -

Беларусь жері қымбат.

1973 жылдың 31 қаңтары