Милая моя - Юрий Визбор

Всем нашим встречам разлуки, увы, суждены,

Тих и печален ручей у янтарной сосны,

Пеплом несмелым подернулись угли костра,

Вот и окончилось все — расставаться пора.

Милая моя, солнышко лесное,

Где, в каких краях

Встретишься со мною?

Крылья сложили палатки — их кончен полет,

Крылья расправил искатель разлук — самолет,

И потихонечку пятится трап от крыла,

Вот уж действительно пропасть меж нами легла.

Милая моя, солнышко лесное,

Где, в каких краях

Встретишься со мною?

Не утешайте меня, мне слова не нужны,

Мне б отыскать тот ручей у янтарной сосны,

Вдруг сквозь туман там краснеет кусочек огня,

Вдруг у огня ожидают, представьте, меня!

Милая моя, солнышко лесное,

Где, в каких краях

Встретишься со мною?

Біздің барлық кездесулер, өкінішке орай, тағдырға жазылған,

Кәріптас қарағайының жанындағы тыныш және қайғылы ағын,

Өрттің көмірлері қорқақ күлмен жабылды,

Сонымен, бәрі аяқталды - қоштасу уақыты келді.

Қымбаттым, орман күні,

Қайда, қай аймақтарда

Менімен кездесесіз бе?

Қанаттар шатыр қонды - олардың ұшуы аяқталды,

Қанаттары бөлінуді іздеуші - ұшақ,

Ал баспалдақ қанаттан баяу алыстайды,

Шынымен де арамызда алшақтық бар.

Қымбаттым, орман күні,

Қайда, қай аймақтарда

Менімен кездесесіз бе?

Мені жұбатпа, маған сөз керек емес,

Мен янтарь қарағайының жанынан сол өзенді тапқым келеді,

Кенет тұманның арасынан бір от қызарып,

Кенет олар оттың жанында күтіп тұр, мені елестетіп көріңізші!

Қымбаттым, орман күні,

Қайда, қай аймақтарда

Менімен кездесесіз бе?