Тост За Женьку - Юрий Визбор

Так выпьем, ребята, за Женьку!

За Женечку пить хорошо!

Вы помните, сколько сражений

Я с именем Женьки прошел.

И падали годы на шпалы,

И ветры неслись, шелестя…

О, сколько любимых пропало

По тем непутевым путям!

И в грохоте самосожженья

Забыли мы их навсегда.

Но Женя… Вы помните?

Женя…

Я с ней приходил ведь сюда —

Тогда, в девятнадцатом веке…

Ну вспомните вы, черт возьми!

Мне двор представляется некий —

В Воронеже или в Перми.

То утро вставало неброско,

Лишь отсветы на полу,

«Голландкою» пахло и воском,

И шторой, примерзшей к стеклу.

А вы будто только с охоты.

Я помню такой кабинет…

И пили мы мерзкое что-то,

Похожее на «Каберне».

Но все же напились порядком,

И каждый из вас толковал:

«Ах, ах, молодая дворянка,

Всю жизнь я такую искал…»

Ну, вспомнили?

То-то.

И верно,

Ни разу с тех пор не встречал

Я женщины более верных

И более чистых начал.

Не помню ничьих я объятий,

Ни губ я не помню, ни рук…

— Так где ж твоя Женька, приятель?

Сюда ее, в дружеский круг!

— Да где-то гуляет отважно,

На пляже каком-то лежит…

Но это не важно, не важно:

Я крикну — она прибежит.

— Ну что, гражданин, ты остался

Один.

Закрывать нам пора!

— А он заплатил?

— Рассчитался.

— Намерен сидеть до утра?

— Да нет.

По привычке нахмурясь,

Я вышел из прошлого прочь…

Гостиница «Арктика», Мурманск.

Глухая полярная ночь.

Ендеше, балалар, Женя үшін ішейік!

Женя үшін ішкен жақсы!

Қанша шайқас болғаны есіңізде ме

Мен Женя деген атпен өттім.

Ал жылдар ұйқыға түсті,

Ал жел соқты, сыбдыр...

О, қаншама жақындарың кетті

Сол сәтсіз жолдарда!

Әрі өзін-өзі өртеп жіберудің айқайында

Біз оларды мәңгілікке ұмыттық.

Бірақ Женя... Есіңде ме?

Женя…

Мен мұнда онымен келдім -

Содан кейін, он тоғызыншы ғасырда ...

Есіңде болсын, қарғыс атсын!

Бұл маған аула сияқты көрінеді -

Воронежде немесе Пермьде.

Сол таң елеусіз көтерілді,

Тек едендегі шағылыстар

«Голланд» балауыздың иісін сезінді,

Әйнекке дейін қатып қалған перде.

Ал сен енді аңшылықтан шыққан сияқтысың.

Осындай кеңсе есімде...

Ал біз жаман нәрсе іштік,

Кабернетке ұқсас.

Бірақ бәрібір тәртіппен мас болды,

Әрқайсыңыз түсіндірдіңіздер:

«Аа, жас дворян,

Мен өмір бойы осыны іздедім...»

Есіңде ме?

Міне бітті.

Және дұрыс

Содан бері кездескен жоқпын

Мен әлдеқайда адал әйелдермін

Және таза бастамалар.

Ешкімнің құшақтап алғаны есімде жоқ,

Ерін де, қол да есімде жоқ...

- Сонда сенің Женя қайда, жолдасым?

Міне, достық шеңберде!

- Иә, бір жерде батылдықпен жүреді,

Кейбір жағажайда ...

Бірақ бұл маңызды емес, маңызды емес:

Мен айқайлаймын - ол жүгіріп келеді.

– Жарайды, азамат, қалдыңыз

Бір.

Бізге жабылатын уақыт келді!

— Ол төледі ме?

- Есептелген.

- Таң атқанша отыруға ниетіңіз бар ма?

- Жоға.

Әдеттен қабағын түйіп,

Мен өткеннен шықтым...

«Арктика» қонақ үйі, Мурманск.

Үнсіз поляр түні.