Подарите Мне Море - Юрий Визбор

Я когда-то состарюсь, память временем смоет,

Если будут подарки мне к тому рубежу,

Не дарите мне берег, подарите мне море,

Я за это, ребята, вам спасибо скажу.

(2)

Поплыву я по морю, свою жизнь вспоминая,

Вспоминая свой город, где остались друзья,

Где все улицы в море, словно реки впадают,

И дома, как баркасы, на приколе стоят.

(2)

Что же мне еще надо?

Да, пожалуй, и хватит,

Лишь бы маленький дизель безотказно служил,

Лишь бы руки устали на полуночной вахте,

Чтоб почувствовать снова, что пока что ты жив.

(2)

Лишь бы я возвращался, знаменитый и старый,

Лишь бы доски причала, проходя, прогибал,

Лишь бы старый товарищ, от работы усталый,

С молчаливой улыбкой руку мне пожимал.

(2)

Я когда-то состарюсь, память временем смоет,

Если будут подарки мне к тому рубежу,

Не дарите мне берег, подарите мне море,

Я за это, ребята, вам спасибо скажу.

(2)

Бір күні қартайармын, естелік уақыт өте келе,

Маған сол белес үшін сыйлықтар болса,

Маған жаға берме, теңізді бер,

Бұл үшін, балалар, мен сендерге рахмет айтамын.

(2)

Мен өмірімді еске алып, теңізді жүземін,

Достар қалған қалаңызды еске алып,

Барлық көшелер теңізде, өзендерде ағып жатқан жерде,

Ал үйлер, ұзын қайықтар сияқты, төселген.

(2)

Маған тағы не керек?

Иә, бұл жеткілікті шығар

Кішкентай дизельдік қозғалтқыш міндетті түрде қызмет етсе,

Түн жарымында қолдар шаршаса,

Әзірше тірі екеніңді сезіну.

(2)

Атақты да, кәрі де қайтып келсем,

Егер пирстің тақталары өтіп кетсе, иілсе,

Жұмыстан шаршаған қарт жолдас болса ғой,

Үнсіз жымиып, қолымды қысты.

(2)

Бір күні қартайармын, естелік уақыт өте келе,

Маған сол белес үшін сыйлықтар болса,

Маған жаға берме, теңізді бер,

Бұл үшін, балалар, мен сендерге рахмет айтамын.

(2)