Осенние дожди - Юрий Визбор

Видно, нечего нам больше скрывать,

Все нам вспомнится на Страшном суде.

Эта ночь легла, как тот перевал,

За которым — исполненье надежд.

Видно, прожитое — прожито зря,

Но не в этом, понимаешь ли, соль.

Видишь, падают дожди октября,

Видишь, старый дом стоит средь лесов.

Мы затопим в доме печь, в доме печь,

Мы гитару позовем со стены.

Все, что было, мы не будем беречь,

Ведь за нами все мосты сожжены,

Все мосты, все перекрестки дорог,

Все прошептанные клятвы в ночи.

Каждый предал все, что мог, все, что мог, —

Мы немножечко о том помолчим.

И слуга войдет с оплывшей свечой,

Стукнет ставня на ветру, на ветру.

О как я тебя люблю горячо —

Это годы не сотрут, не сотрут.

Всех друзей мы позовем, позовем,

Мы набьем картошкой старый рюкзак.

Спросят люди: «Что за шум, что за гром?»

Мы ответим: «Просто так, просто так!»

Просто нечего нам больше скрывать,

Все нам вспомнится на Страшном суде.

Эта ночь легла, как тот перевал,

За которым — исполненье надежд.

Видно, прожитое — прожито зря,

Но не в этом, понимаешь ли, соль.

Видишь, падают дожди октября,

Видишь, старый дом стоит средь лесов.

Бізде енді жасыратын ештеңе жоқ сияқты.

Қиямет күні барлығын есте сақтаймыз.

Бұл түн сол асудай өтті,

Мұның артында үміттің ақталуы жатыр.

Көруге болады өмір сүрген - бекер өмір сүрген,

Бірақ мәселе бұл емес, көріп тұрсың.

Қараңызшы, қазан жаңбыры жауып жатыр

Көрдің бе, ескі үй орманның арасында тұр.

Үйдегі пешті, үйдегі пешті жылытамыз,

Біз гитараны қабырғадан шақырамыз.

Бұрынғылардың бәрін біз құтқармаймыз,

Өйткені, артымызда барлық көпірлер өртенді,

Барлық көпірлер, барлық қиылыстар,

Түнде сыбырлаған анттардың бәрі.

Әрқайсысы қолынан келгеннің бәрін, қолынан келгеннің бәрін сатты -

Біз бұл туралы біраз үндемейміз.

Ал қызметші ісінген шырақпен кіреді,

Жапқыш желде, желде қағады.

О, мен сені қалай жақсы көремін -

Бұл жылдар өшпейді, өшпейді.

Біз барлық достарымызға қоңырау шаламыз, біз қоңырау шаламыз,

Біз ескі рюкзакқа картоп саламыз.

Адамдар: «Бұл не шу, бұл не күннің күркіреуі?» деп сұрайды.

Біз: «Дәл солай, дәл солай!» деп жауап береміз.

Бізге жасыратын ештеңе қалмады

Қиямет күні барлығын есте сақтаймыз.

Бұл түн сол асудай өтті,

Мұның артында үміттің ақталуы жатыр.

Көруге болады өмір сүрген - бекер өмір сүрген,

Бірақ мәселе бұл емес, көріп тұрсың.

Қараңызшы, қазан жаңбыры жауып жатыр

Көрдің бе, ескі үй орманның арасында тұр.