А море серое - Юрий Визбор

А море серое всю ночь качается,

И ничегO вокруг не приключается.

Не приключается… вода соленая,

И на локаторе тоска зеленая.

И тихо в кубрике гитара звякает.

Ах, в наших плаваньях бывало всякое.

Бывало всякое, порой хорошее,

Но только в памяти травой заросшее.

И молчаливые всю навигацию,

Чужие девочки висят на рации.

Висят на рации — одна в купальнике,

А три под зонтиком стоят под пальмами.

А море серое всю ночь качается,

Вот и ушла любовь — не возвращается.

Не возвращается.

Погода портится,

И никому печаль твоя не вспомнится.

Сұр теңіз түні бойы тербеледі,

Ал айналада ештеңе болмайды.

Бұл болмайды ... тұзды су,

Ал сағыныш локаторда жасыл.

Ал кабинада тыныш гитара шырылдады.

Әй, бәрі біздің саяхатымызда болды.

Бәрі болды, кейде жақсы,

Бірақ тек жадында шөп басқан.

Навигация бойы үнсіз,

Бөтен планетаның қыздары рацияда ілулі тұр.

Олар рацияға ілінеді - біреуі купальникте,

Ал үшеуі қолшатырдың астында пальмалар астында тұрады.

Сұр теңіз түні бойы тербеледі,

Сондықтан махаббат кетті - ол қайтып келмейді.

Қайтпайды.

Ауа райы нашарлап барады

Ал сенің мұңыңды ешкім есіне алмайды.