Прощание с Родиной - Евгений Клячкин

Я прощаюсь со страной,

где

Прожил жизнь, не разберу

чью

И в последний раз — пока

здесь

Этот воздух как вино

пью.

А на мне, земля, вины

нет

Я не худший у тебя

сын

Если клином на тебе

свет

Пусть я сам решу что свет —

клин.

Быть жестокой к сыновьям —

грех

Если вправду ты для них —

мать

Первый снег, конечно твой

снег,

Но позволь мне и второй

знать.

А любовь к тебе, поверь

есть

Я и слякоти твоей

рад,

Но отрава для любви —

лесть

Так зачем, скажи ты пьешь

яд?

Ты во мне как я в тебе —

весь,

Но не вскрикнет ни один

шрам

То, что болью прозвенит

здесь

Клеветой прошелестит

там.

Я прощаюсь со страной,

где

Прожил жизнь, не разберу

чью

И в последний раз — пока

здесь

Этот воздух как вино

пью.

3 мая 1973

Елмен қоштасамын

қайда

Мен өмір сүрдім, түсінбеймін

кімдікі

Және соңғы рет - әзірге

Мұнда

Бұл ауа шарап сияқты

ішу.

Ал менде, жер, кінә

Жоқ

Мен сенің ең жаман адамың емеспін

ұлы

Егер сізде сына болса

жарық

Дүние дегенді өзім шешейін

сына.

Ұлдарға қатыгез болыңыз -

күнә

Егер сіз шынымен олар үшін болсаңыз -

ана

Алғашқы қар сенікі

қар,

Бірақ маған бір секунд беріңізші

білу.

Ал сізге деген махаббат, сеніңіз

сонда бар

Мен және сенің балшық

қуанышты,

Бірақ махаббат үшін у -

жағымпаздық

Ендеше, неге ішіп отырсың делік

мен?

Мен сенің ішімде болсам, сен де мендесің -

бәрі,

Бірақ ешкім айқайламайды

тыртық

Ауырсынатын нәрсе

Мұнда

Жала сыбдырлайды

Ана жерде.

Елмен қоштасамын

қайда

Мен өмір сүрдім, түсінбеймін

кімдікі

Және соңғы рет - әзірге

Мұнда

Бұл ауа шарап сияқты

ішу.

3 мамыр 1973 ж