Концы и начала - Евгений Клячкин

Начинается с немногого:

с мягких губ, закрытых глаз.

А дорога, сердце трогая,

вдруг под горку понеслась.

И всего-то — физзарядочка:

ножки вместе — ножки врозь.

А две души в обнимку рядышком,

все-то в них переплелось

(все насквозь переплелось).

Невозможней невозможного,

чтоб вот эти вот прыжки

в нашем теле растревоженном

так пустили корешки,

так проник балет немыслимый,

будто вовсе не балет,

будто в нем сокрыта истина,

без которой жизни нет

(без нее и жизни нет).

И уж вовсе незаметные

ни в длину, ни в ширину,

две малюсенькие клеточки

там сливаются в одну.

И с нее-то, клетки-шельмочки,

начинается рассказ

не про каждого в отдельности,

а про нас с тобой, про нас

(да, теперь уже про нас).

Что природою назначено —

достигается шутя.

Это после уж оплачено

будет жизнями дитя.

На руках, до неба выросших, —

вот он — Боже, сохрани!

-

стебелек, свеча, пупырышек,

но и ночи в нем, и дни

(наши ночи, наши дни).

И чем дальше — удивительно!

-

меньше дела до себя.

И не так чтобы стремительно,

но вращается Земля.

От весны к зиме вращается —

хоть успеть поплакать всласть.

Это жизнь моя кончается,

а сыночка — началась

(это жизнь во мне кончается,

а в сыночке — началась).

Аздан басталады:

жұмсақ еріндерден, жабық көздерден.

Ал жүректі қозғайтын жол,

кенет төбеден құлап түсті.

Және бір нәрсе - физикалық жаттығулар:

аяқтар бірге - аяқтар бөлек.

Қатар құшақтаған екі жан,

оларда бәрі бір-бірімен астасып жатыр

(бәрі бір-бірімен байланысты).

Мүмкін емес - мүмкін емес

сондықтан бұл секіреді

біздің бұзылған денемізде

сондықтан тамырлар болсын

ойға келмейтін балетке еніп кетті,

бұл мүлде балет емес сияқты,

онда шындық жасырылғандай,

онсыз өмір жоқ

(онсыз өмір жоқ).

Және мүлдем көрінбейтін

ұзындығы бойынша да, ені бойынша да емес,

екі кішкентай жасуша

біріне біріктіру.

Ал одан, жалған жасушалар,

оқиға басталады

әркім туралы емес,

бірақ сен және мен туралы, біз туралы

(иә, енді біз туралы).

Табиғат нені тағайындайды -

әзілде қол жеткізілді.

Бұл әлдеқашан төленгеннен кейін

баланың өмірі болады.

Аспанға дейін өскен қолдарда -

Міне, Құдай сақтасын!

-

сабақ, шам, безеулер,

сонымен қатар ондағы түндер мен күндер

(біздің түндеріміз, біздің күндеріміз).

Ал одан әрі - таңқаларлық!

-

өзіңізбен азырақ.

Және тез емес,

бірақ жер айналады.

Көктемнен қысқа дейін айналады -

тым болмаса көңіліңе жеткенше жылап үлгер.

Бұл менің өмірім аяқталды

және ұлы - бастады

(мендегі бұл өмір бітеді,

ал менің баламда басталды).