Тополиная аллея - Виктор Петлюра

Тополиная аллея в городе моём,

Помоги забыть скорее как мы шли вдвоём,

Также пели вы листвою, тополя,

Но была тогда со мною милая моя.

Припев:

С тополей листву срывает осень,

Пьяную мечту мою ветер в тучах носит,

Но прошедших дней он не возвратит,

А в груди моей всё душа болит.

Листья жёлтые под ноги лягут, как года,

Уведут меня дороги, может, навсегда,

Но аллею тополей не забуду я,

Где с любимою моей счастлив был тогда.

Припев:

С тополей листву срывает осень,

Пьяную мечту мою ветер в тучах носит,

Но прошедших дней он не возвратит,

А в груди моей всё душа болит.

С тополей листву срывает осень,

Пьяную мечту мою ветер в тучах носит,

Но прошедших дней он не возвратит,

А в груди моей всё душа болит.

А в груди моей душа болит.

Қаламдағы теректер аллеясы,

Бірге жүргенімізді ұмытуға көмектес,

Жапырақпен, терекпен де ән салдың,

Бірақ ол кезде жанымда қымбаттым болды.

Хор:

Күз теректен жапырақтарды жұлады,

Менің мас арманымды жел бұлтқа апарады,

Бірақ ол өткен күндерді қайтармайды,

Ал кеудемде бәрі жанымды ауыртады.

Жылдардай аяғыңның астына сары жапырақтар түседі,

Жолдар мені алып кетеді, мүмкін мәңгілікке,

Бірақ мен теректер аллеясын ұмытпаймын,

Сол кезде сүйіктіммен бақытты болған жерім.

Хор:

Күз теректен жапырақтарды жұлады,

Менің мас арманымды жел бұлтқа апарады,

Бірақ ол өткен күндерді қайтармайды,

Ал кеудемде бәрі жанымды ауыртады.

Күз теректен жапырақтарды жұлады,

Менің мас арманымды жел бұлтқа апарады,

Бірақ ол өткен күндерді қайтармайды,

Ал кеудемде бәрі жанымды ауыртады.

Ал жаным кеудемді ауыртады.