Ленка - Виктор Петлюра

Я помню вечер новогодний, кружился снег, все как всегда,

Мы шли домой, и в подворотне я целовал тебя любя.

Вот твой подъезд многоэтажки, я до дверей тебя довёл,

Но за спиной вдруг чей-то голос: «Ты чё пришёл сюда, козёл?»

Я обернулся: трое в кепках.

«Быдловка» — понял я, ну, что ж.

«Привет ребята, с Новым Годом» — в кармане наготове нож.

Сказал я: «Всё братва, бывайте, мол меня ждут, пора идти».

Но перекрыт был плотно выход, так было просто не пройти.

Чуть позже вышел из подъезда, нож вытер и пошёл домой,

Остались парни на площадке порезаны моей рукой,

С утра цветы купил — и к Ленке, но вдруг в подъезде — руки к стенке!

Вот тут я понял — просчитался, и тот, что крепче — жив остался.

Припев:

А помнишь, Ленка, ты мою любовь, пацаны завидовали мне,

Помнишь, целовались мы с тобой, да мы с тобой, на скрипучей старенькой скамье.

Да, к Ленке рано я поднялся, кричу: «Подъездом обознался!»

Но мент с улыбкой на лице сказал — расскажешь на суде.

Я на суде его увидел, того, чью кровь с ножа обтёр,

Сидел с улыбкой он ехидной, отец его был прокурор.

Да, постарался он на славу меня упрятать в лагеря,

Теперь сижу на жёстких нарах, проходит молодость моя.

И Ленка мне уже не пишет — проходит, видно, и любовь,

Мне пацаны маляву пишут, что скоро свадьба у неё.

Припев:

А помнишь, Ленка, ты мою любовь, пацаны завидовали мне,

Помнишь, целовались мы с тобой, да мы с тобой, на скрипучей старенькой скамье.

Прошло полгода, и на свиданку, как обещали пацаны

Витёк с Серёгой утром ранним от мамки дачку привезли.

Пожали мы друг другу руки: «Как мать?

Как там она одна?

Как Ленка?

Муж не обижает?

Ну, как там у неё дела?»

— Дела, браток, у прокурора, а прокурорский сын ей муж.

Мне стало больно, грудь сдавило, я вспомнил тот кровавый нож,

Я вспомнил, как стоял у стенки, цветы валялись на полу,

Потом был суд, вагон в решётках, он тихо вёз меня в тюрьму.

Припев:

А помнишь, Ленка, ты мою любовь, пацаны завидовали мне,

Помнишь, целовались мы с тобой, да мы с тобой, на скрипучей старенькой скамье.

А помнишь, Ленка, ты мою любовь, пацаны завидовали мне,

Помнишь, целовались мы с тобой, да мы с тобой, на скрипучей старенькой скамье.

Жаңа жыл түні есімде, қар айналып, бәрі әдеттегідей,

Біз үйге жаяу бардық, мен шлюзде сені сүйіп сүйдім.

Міне, көпқабатты үйдің кіреберісі, мен сені есік алдына әкелдім,

Бірақ кенет артында біреудің дауысы естілді: «Ешкі, мұнда неге келдің?»

Мен бұрылдым: үшеуі қалпақпен.

«Быдловка» - Мен түсіндім, жақсы, жақсы.

«Сәлеметсіздер ме, балалар, Жаңа жыл құтты болсын» - қалтада пышақ дайын.

Мен: «Барлық жігіттер, бар болыңдар, мені күтіп отыр дейді, кететін уақыт болды» дедім.

Бірақ шығу қатты жабылған, сондықтан одан өту мүмкін болмады.

Сәлден соң ол подъезден шығып, пышақты сүртіп, үйіне кетті,

Сайтта қалған жігіттер менің қолыммен кесілді,

Таңертең мен гүл сатып алдым - және Ленкаға, бірақ кенеттен кіре берісте - қолдар қабырғаға!

Сол кезде түсіндім – қате есептедім, ал күштісі – тірі қалды.

Хор:

Есіңде ме, Ленка, сен менің махаббатымсың, балалар мені қызғанды,

Есіңізде болсын, сіз және мен, иә, сіз және мен, сықырлаған ескі орындықта сүйдік.

Иә, мен Ленкаға ерте тұрып: «Кіруді қателесіп қалдым!» деп айқайладым.

Бірақ полицей жүзінен күлімсіреп айтты – сотта айтасың.

Мен оны сотта көрдім, қанын пышақтан сүрттім.

Жаман күлімсіреп отырды, әкесі прокурор еді.

Иә, ол мені лагерьлерде жасыру үшін барын салды,

Қазір мен қатты керегеде отырмын, жастық шағым өтіп жатыр.

Ленка енді маған жазбайды - шамасы, махаббат та өтеді,

Жігіттер маған жақында той болады деп жазып жатыр.

Хор:

Есіңде ме, Ленка, сен менің махаббатымсың, балалар мені қызғанды,

Есіңізде болсын, сіз және мен, иә, сіз және мен, сықырлаған ескі орындықта сүйдік.

Алты ай өтті және жігіттер уәде еткендей кездесуде

Витёк пен Серёга таңертең ерте аналарынан саяжай әкелді.

Бір-бірімізбен қол алысып: «Анаң қалай?

Ол қалай жалғыз?

Ленка қалай?

Күйеуі ренжітпей ме?

Ал, оның жағдайы қалай?»

– Істер, аға, прокурормен, ал прокурордың баласы оның күйеуі.

Жанымды ауыртты, кеудем қысылды, сол қанды пышақ есіме түсті,

Қабырғада тұрғанымды есіме түсірдім, гүлдер еденде жатыр,

Сосын сот болды, вагон темір торда, ол мені үнсіз түрмеге апарып жатыр.

Хор:

Есіңде ме, Ленка, сен менің махаббатымсың, балалар мені қызғанды,

Есіңізде болсын, сіз және мен, иә, сіз және мен, сықырлаған ескі орындықта сүйдік.

Есіңде ме, Ленка, сен менің махаббатымсың, балалар мені қызғанды,

Есіңізде болсын, сіз және мен, иә, сіз және мен, сықырлаған ескі орындықта сүйдік.