Мчится карета - Виктор Петлюра

Мчится карета по улице где-то,

В ней два легавых сидят.

Я между ними, и руки в браслетах,

В спину два дула торчат.

Помнишь, курносая, бегали босыми,

Я ж тебе кудри трепал,

Годы промчались, и мы повстречались,

Я тебя милой назвал.

Помнишь, голубка моя сероглазая,

Как мы гуляли с тобой:

Пили — кутили, смеялись и плакали,

Я наслаждался тобой.

Помню, подъехали боле товарищей,

Звали на дело меня,

Ты у калитки стояла и плакала

И не пускала меня.

Но не послушал твоих уговоров я,

Вынул из шкафа наган.

Мимо прошел и тебе улыбнулся я И ничего не сказал.

Помню, подъехали к серому зданию,

Встали и тихо пошли,

Кучер блатной разворачивал сани,

Чтобы запутать следы.

Сверла английские, сверла немецкие,

Словно два шмеля, жужжат,

Мы просверлили четыре отверстия

В сердце стального замка.

Вот и открылася дверца заветная,

Я не сводил с нее глаз:

Деньги советские, с дедушкой Лениным

С полок смотрели на нас.

Помню, досталась мне доля немалая —

Ровно сто тысяч рублей.

И нас, медвежатников, вохра из МУРа

Всех повязала во тьме.

Мчится карета по улице где-то,

В ней два легавых сидят.

Я между ними, и руки в браслетах,

В спину два дула торчат.

Помню, подъехали к серому зданию,

Только уже не к тому,

Двери стальные, решетки железные,

Так вот попал я в тюрьму.

Так выпьем за тех, кто сидит в изоляторе,

Кто спит да на голом полу,

Кого приковала тюремная школа,

Кого — автомат ГПУ.

Көшеде бір жерде арба жүгіріп келе жатыр,

Ішінде екі полицей отыр.

Мен олардың арасындамын, қолдарым білезіктерде,

Артқы жағында екі тұмсық шығады.

Есіңде ме, қыр мұрынды, жалаңаяқ жүгірген,

Мен сенің бұйраларыңды бұрмаладым,

Жылдар өтті, біз кездестік

Мен сені сүйкімді деп атадым.

Есіңде ме, сұр көзді көгершінім,

Біз сенімен қалай серуендедік:

Олар ішті - көңілді, күлді және жылады,

Мен сенен ләззат алдым.

Менің есімде, көп жолдастар келді,

Олар мені жұмысқа шақырды,

Қақпа алдында тұрып жылап алдың

Және мені кіргізбеді.

Бірақ мен сенің сөзіңді тыңдамадым,

Ол шкафтан револьверді алып шықты.

Мен қасыңнан өтіп бара жатып, саған күлдім де, үндемедім.

Мен сұр ғимаратқа барғанымыз есімде,

Орнымыздан тұрып, тыныш жүрдік

Ұрылардың бапкері шананы айналдырды,

Жолдарды жабу үшін.

Ағылшын жаттығулары, неміс жаттығулары,

Екі араның ызылдағанындай

Біз төрт тесік бұрғыладық

Болат құлыптың қақ ортасында.

Осылайша қымбат есік ашылды,

Мен одан көзімді алмай:

Кеңес ақшасы, Ленин атамен бірге

Олар сөрелерден бізге қарады.

Мен айтарлықтай үлес алғаным есімде -

Дәл жүз мың рубль.

Ал біздер, аюлар, МУРдағы вохралар

Ол бәрін қараңғылықта байлады.

Көшеде бір жерде арба жүгіріп келе жатыр,

Ішінде екі полицей отыр.

Мен олардың арасындамын, қолдарым білезіктерде,

Артқы жағында екі тұмсық шығады.

Мен сұр ғимаратқа барғанымыз есімде,

Тек оған емес

Темір есіктер, темір торлар,

Сөйтіп, түрмеге қамалдым.

Оқшауланғандарға ішейік,

Жалаң еденде кім ұйықтайды,

Түрме мектебі кімге кісендеген,

Кім - GPU пулеметі.