Последний рейс - Виктор Петлюра

Летят навстречу вёрсты и столбы

И под колёса стелется дорога.

Верчу баранку я, как колесо судьбы,

До перевала нам осталось уж немного.

Вот левый поворот и дальше по прямой,

А там ущелье, мост, и мы уже на месте.

Последний рейс и еду я домой

К своим друзьям, к своим родителям, к невесте.

Припев:

А в горах зеленеет листва и поют безмятежные птицы,

И мечтает в дороге армейский шофёр поскорее домой возвратиться.

Ревёт мотор, в пути надёжный друг

Серёга крутит песни о девчонках,

Но перед бампером земля взметнулась вдруг,

И страшный грохот грянул в перепонках.

«Гони быстрей!»

— Серёга заорал, —

«Засада, мать твою, но мы её проскочим…»

Уж виден долгожданный перевал,

Я жал на газ и мчался, что есть мочи.

Боевики укрылись за скалой

И шквал огня изрешетил машину,

Залитый кровью, стих напарник мой.

И бак пробит, запахло уж бензином.

«Держись, Серёга!»

— другу я кричал,

Хоть понимал, что он меня не слышит.

Но груз уже опасный запылал

И верный «ГАЗ» не мог взбираться выше.

Припев:

А в горах зеленеет листва и поют безмятежные птицы,

И мечтает в дороге армейский шофёр поскорее домой возвратиться.

А в горах зеленела листва,

И метались испуганно птицы.

Из последнего рейса армейский шофёр

Так хотел поскорей возвратиться.

И тут я смерти заглянул в лицо,

Она явилась в образе парнишки.

Я видел, как рванул он за кольцо,

Взмахнул рукой, и мозг пронзила вспышка.

Ещё увидел домик над рекой,

Невесту в белом, мамину улыбку…

Я так хотел вернуться к ним домой —

Тьма поглотила образ этот зыбкий.

Припев:

А в горах зеленела листва и метались испуганно птицы.

Из последнего рейса армейский шофёр так хотел поскорей возвратиться.

Из последнего рейса армейский шофёр так хотел поскорей возвратиться.

Мильдер мен бағаналар қарай ұшады

Ал жол доңғалақтардың астынан сырқырайды.

Мен рульді тағдырдың дөңгелегіндей айналдырамын

Асуға дейін бізге көп нәрсе қалды.

Міне солға бұрылыс және одан әрі түзу сызықта,

Оның үстіне шатқал, көпір бар, біз қазірдің өзінде бармыз.

Соңғы рейс, мен үйге бара жатырмын

Достарыңызға, ата-анаңызға, келініңізге.

Хор:

Тауларда жапырақ жасыл, тыныш құстар ән салады,

Ал жолда әскер жүргізуші үйіне тезірек оралуды армандайды.

Мотор гуілдейді, сенімді дос жолда

Серёга қыздар туралы әндер ойнайды,

Бірақ бампердің алдында жер кенеттен көтерілді,

Ал қабықтарда қорқынышты гуіл шықты.

«Тезірек жүргіз!»

- Серёга айқайлады, -

«Бұтыр, қарғыс атсын, бірақ біз оны жеңеміз...»

Көптен күткен асу қазірдің өзінде көрініп тұр,

Газды басып, шамам келгенше жүгірдім.

Содырлар тастың артына тығылған

Автокөлікті жалындаған от шашып жіберді,

Қанға малынған, өлең жолдасым.

Ал цистерна сынған, бензин иісі шыққан.

— Күте тұрыңыз, Серёга!

- Мен досыма айқайладым,

Әйтеуір мені естімегенін түсіндім.

Бірақ қауіпті жүк әлдеқашан жанып тұрған

Ал адал «ГАЗ» жоғары көтеріле алмады.

Хор:

Тауларда жапырақ жасыл, тыныш құстар ән салады,

Ал жолда әскер жүргізуші үйіне тезірек оралуды армандайды.

Тауларда жапырақ жасыл болды,

Ал шошып кеткен құстар жан-жаққа жүгірді.

Әскер жүргізушісінің соңғы рейсінен

Сондықтан мен тезірек оралғым келді.

Сосын мен өлімнің бетіне қарадым,

Ол ұл бала кейпінде көрінді.

Мен оның сақинаны қалай тартқанын көрдім,

Ол қолын сермеп еді, миын жарқ ете қалды.

Мен өзен жағасындағы үйді де көрдім,

Ақ киімді келін, ананың күлкісі...

Мен олардың үйіне қайтқым келді -

Бұл тұрақсыз бейнені қараңғылық жұтып қойды.

Хор:

Ал тауда жапырақ жасыл болып, шошып кеткен құстар ұшып жүрді.

Соңғы рейстен әскер жүргізушісі тезірек оралғысы келді.

Соңғы рейстен әскер жүргізушісі тезірек оралғысы келді.