Жалко Нового Года - Вероника Долина

Жалко Нового года,

Но этот вопрос решён.

А мы его разливали

По чашечкам, как крюшон.

Помешивали с чертовщинкой

Хрустальным же черпаком

С гвоздикою и с перчинкой

Под первым уже хмельком.

Ого, Новый год, ого!

Не жалко нам никого.

Да разве ж во всём виноваты

Мы, штопальщики чулков?

Ого, Новый год, ого!

Не надо нам ничего,

Ни королей из ваты,

Ни сахарных ангелков.

Жалко Нового года,

Но и он был с нами суров.

Зачем он исчез так быстро

Из наших бедных дворов?

Ведь как их принаряжала

Серебряная канитель,

И в каждом окне дрожала

Неубранная постель.

Жалко Нового года,

А всё-таки он был мастак —

Малюсенькая свобода

Каждому за просто так.

Возьми, с тебя не убудет,

За свечки да за шары,

А там поглядим, что будет

За ворохом мишуры.

кешіріңіз жаңа жыл

Бірақ бұл мәселе шешілді.

Ал біз оны төгіп тастадық

Шыныаяқтардың жанында, тәж сияқты.

Шайтанмен араластырылған

Кристалл кесе

Қалампыр мен бұрыш түйіршіктерімен

Бірінші секірудің астында.

Уау, жаңа жыл, уау!

Біз ешкімді аямаймыз.

Иә, бәріне олар кінәлі ме

Біз шұлық киеміз бе?

Уау, жаңа жыл, уау!

Бізге ештеңе керек емес

Мақтадан патша жоқ,

Қант періштелері жоқ.

кешіріңіз жаңа жыл

Бірақ ол да бізге қатал болды.

Неліктен ол тез жоғалып кетті

Біздің кедей аулалардан?

Ақыр соңында, сіз оларды қалай киіндірдіңіз

күміс жіп,

Әр терезеде дірілдеп тұрды

Жасылмаған төсек.

кешіріңіз жаңа жыл

Дегенмен ол шебер болды -

Кішкентай еркіндік

Барлығына бекер.

Оны алыңыз, сіз оны жоғалтпайсыз

Шамдар мен шарлар үшін,

Содан кейін не болатынын көреміз

Бір үйіндінің артында.