Мой Дом Летает - Вероника Долина

Мне что-то стало трудно дышать,

Что-то со мною нужно решать:

То ли это болезнь суеты,

То ли это боязнь высоты.

О, друзья мои, дышащие легко!

Почему вы всё время так далеко?

Если мог чей-то дом над землёй парить,

Почему моему это не повторить?

Никто не знает, что мой дом летает,

В нём орущие дети и плачущий пёс.

Никто не знает, что мой дом летает…

О, только бы ветер далеко не унёс!

Значительно легче стало дышать —

Вот и всё, что нужно было решать.

А всё-таки чем-то таким грешу,

Что не поддаётся карандашу.

О, друзья мои, дышащие легко!

Почему вы всё время так далеко?

Даже здесь, в этой области неземной,

Вы опять не рядом со мной!

Никто не знает, что мой дом летает,

В нём орущие дети и плачущий пёс.

Никто не знает, что мой дом летает…

О, только бы ветер далеко не унёс!

Вот так я пела, а ты кивал,

А ветер нас относил в океан.

Но, как бы ты ни был самолюбив, —

Я не из породы самоубийц.

О, друзья мои, дышащие легко!

Вы опять далеко.

Даже если отважусь я на прыжок —

Кто постелет внизу лужок?

Никто не знает, что мой дом летает,

В нём орущие дети и плачущий пёс.

Никто не знает, что мой дом летает…

О, только бы ветер, ветер, ветер, ветер…

Тыныс алуым қиындап кетті,

Менімен бір нәрсені шешу керек:

Бұл бекершілік дерті ме,

Әлде бұл биіктіктен қорқу ма.

О, достарым, оңай дем алыңдар!

Неліктен сен әрқашан алыссың?

Егер біреудің үйі жер үстінде қалқып тұрса,

Неліктен менікі мұны қайталай алмайды?

Менің үйімнің ұшып бара жатқанын ешкім білмейді

Айқайлаған балалар мен жылап тұрған ит бар.

Менің үйімнің ұшып бара жатқанын ешкім білмейді ...

Әй, жел алысқа соқпаса ғой!

Тыныс алу әлдеқайда жеңіл

Мұның бәрі шешім қабылдау керек еді.

Сонда да мен осындай нәрсемен күнә жасадым,

Қарындашқа не жетпейді.

О, достарым, оңай дем алыңдар!

Неліктен сен әрқашан алыссың?

Тіпті осы жерде, осы жерсіз аймақта,

Сен енді менің қасымда емессің!

Менің үйімнің ұшып бара жатқанын ешкім білмейді

Айқайлаған балалар мен жылап тұрған ит бар.

Менің үйімнің ұшып бара жатқанын ешкім білмейді ...

Әй, жел алысқа соқпаса ғой!

Мен осылай ән айттым, сен бас изедің,

Ал жел бізді мұхитқа апарды.

Бірақ қанша мақтансаң да,

Мен суицидке бейім емеспін.

О, достарым, оңай дем алыңдар!

Сен тағы да алыстасың.

Тіпті секіруге батылым бар болса да -

Төмендегі шалғынды кім қояды?

Менің үйімнің ұшып бара жатқанын ешкім білмейді

Айқайлаған балалар мен жылап тұрған ит бар.

Менің үйімнің ұшып бара жатқанын ешкім білмейді ...

Әй, жел, жел, жел, жел...