Возвращение - Вероника Долина

И приходит однажды ко мне человек

И становится на пороге моём.

Я ему предлагаю еду и ночлег.

Он благодарит, но говорит,

Что не терпит нужды ни в чём.

И продолжает стоять в темноте.

И я — предлагаю трубку ему.

Он благодарит, но говорит,

Что трубка ему ни к чему.

И продолжает стоять как стоял!

И я наливаю ему вина.

Он благодарит, но говорит,

Что я ему ничего не должна,

Что я ничего не должна.

Тогда я тихо ему говорю,

Что, видно, он просто мне не по душе…

Он благодарит, «прощай"говорит,

И нету его уже…

Бір күні маған бір адам келеді

Және менің босағама айналады.

Мен оған тамақ пен жатын орын ұсынамын.

Ол рахмет айтады, бірақ айтады

Бұған ештеңе керек емес.

Және қараңғыда тұруын жалғастырады.

Ал мен оған телефонды ұсынамын.

Ол рахмет айтады, бірақ айтады

Ол үшін құбырдың пайдасыз екені.

Және ол тұрған қалпында тұра береді!

Ал мен оған шарап құйып беремін.

Ол рахмет айтады, бірақ айтады

Мен оған ештеңе қарыз емеспін

Мен ештеңе қарыз емеспін.

Сосын мен оған үнсіз айтамын

Бұл, шамасы, мен оны ұнатпаймын ...

Рахмет, «қош бол» дейді:

Ал ол әлдеқашан кетті...