Уйди Из-Под Этой Крыши - Вероника Долина

Уйди из-под этой крыши —

Ты вырос выше,

Ты вырос слишком —

Уйди же, слышишь!

А дом твой отходит к брату,

Ты в нем ничего не трогай,

Пойди своею дорогой

И забудь дорогу обратно.

А землю твою разделим,

Ведь мы ж за нее радеем,

А ты — все равно бездельник…

Ведь ты ж — бродяга, брательник.

А невесту твою — другому,

Да он и покрепче будет,

Она как уйдет из дому —

Поплачет и все забудет.

Да что ж ты стоишь, постылый,

Уйди, помилуй,

У них ведь уже колечко,

Иль хочешь держать им свечку,

Ведь там уж и свадьба тоже!

А он, уходя, в окошко: —

Прощай, — кричит, — моя крошка,

Прости, — кричит, — меня боже!

Мына шатырдың астынан шық

Бойың өсті

Сіз тым өстіңіз -

Кетіңіз, естіп тұрсыз ба!

Ал сенің үйің ағаңа кетеді,

Сіз ондағы ештеңеге қол тигізбейсіз,

Өз жолыңмен жүр

Ал қайтар жолды ұмыт.

Біз сенің жеріңді бөлеміз,

Біз оған қамқорлық жасаймыз,

Ал сен әлі ақымақсың...

Өйткені, сен қаңғыбассың, ағайын.

Ал сенің қалыңдығың басқаға,

Иә, ол күштірек болады

Ол үйден қалай кетеді -

Жылап, бәрін ұмыт.

Иә, не тұрсың, жеккөрінішті,

Кетіңіз, рақым етіңіз

Олардың сақинасы бар,

Әлде оларға шам ұстағың келе ме?

Өйткені той да бар ғой!

Ол терезеге кетіп бара жатып: -

Қош бол, - деп айқайлайды, - балам,

Кешір мені, – деп айғайлайды, – Құдайым!