Кольцо - Вероника Долина

На наших кольцах имена

Иные помнят времена,

Умелою рукой гравера

В них память запечатлена.

Там, кроме имени — число,

Которое давно прошло.

И год, и месяц — наша дата,

Тот день, что с нами был когда-то.

На наших кольцах имена —

От дней прошедших письмена,

И если я кольцо утрачу —

Тех дней утратится цена.

И я кольцо свое храню,

А оброню — себя браню,

Стараюсь в нем не мыть посуду,

Оберегать его повсюду.

Так из-за слова и числа

Я все обиды бы снесла,

Свое кольцо от всех напастей

Я б защитила и спасла.

Кольцо храню я с давних пор

От взора вора, вздора ссор,

Но в мире нет опасней вора,

Чем вор по имени раздор.

Мое кольцо, меня спаси —

Возьми меня, перенеси

Вот самый миг,

когда гравер

В тебе свой первый штрих провел.

Біздің сақиналардағы есімдер

Басқалар уақытты есіне алады

Оюшының шебер қолымен

Олар жадында сақталады.

Онда атаудан басқа нөмір бар,

Бұл әлдеқашан өтіп кеткен.

Жыл да, ай да біздің күніміз,

Бір кездері бізбен бірге болған күн.

Біздің сақиналардағы есімдер -

Өткен хаттар күндерден,

Егер мен сақинаны жоғалтсам -

Ол күндер түкке тұрғысыз болады.

Ал мен сақинамды ұстаймын,

Мен өзімді қорғаймын - мен өзімді сөгемін,

Ыдыс-аяқты жууға болмайды,

Оны барлық жерде қорғаңыз.

Сондықтан сөз бен санға байланысты

Мен барлық қорлауды аламын,

Сіздің сақинаңыз барлық бақытсыздықтардан

Мен қорғап, құтқарар едім.

Мен сақинаны ұзақ уақыт бойы ұстадым

Ұрының көзқарасынан дау-дамай,

Бірақ әлемде бұдан қауіпті ұры жоқ,

Дискорд деген ұрыға қарағанда.

Менің сақинам, мені құтқар -

Мені ал, мені ал

Міне, сәт

нақыштаушы кезде

Мен сенің бойыңа бірінші соққы жасадым.