Караульщица - Вероника Долина

Клекотала, курлыкала, гулила.

Становилось ясней и ясней.

Я три года тебя караулила.

Как-никак это тысяча дней.

Раскрутилась во мне эта тысяча,

Натянулась, морозно звеня.

И пускай еще кто-то отыщется —

Караульщица вроде меня.

Обмерев от ключиц и до щиколоток,

С незабудкой в усталой руке,

Я как раз эту тыщу досчитывала,

Когда ключ повернулся в замке.

Опускаю все птичьи подробности

Этой тысяча первой ночи.

Сумасшедшая птица под ребрами,

Успокойся, не плачь, не стучи.

На три года еще запечатываю,

Закрываю тебя, как вино.

За своей сиротливой перчаткою

Ты ведь явишься все равно.

И когда еще кто-то научится

Добыванию треньем огня…

Вот и будет тебе караульщица,

Караульщица лучше меня.

Айғайлау, айқайлау, дірілдеу.

Ол барған сайын анық болды.

Мен сені үш жыл бойы қорғадым.

Өйткені, бұл мың күн.

Бұл мың менде ашылды,

Созылған, аязды қоңырау.

Басқа біреу табылсын -

Мен сияқты күзетші.

Мойын сүйектерінен балтырға дейін өлшеп,

Ұмытпа мені шаршаған қолмен,

Мен бұл мыңды ғана санадым,

Кілт құлыпта бұрылған кезде.

Мен құстар туралы барлық мәліметтерді өткізбеймін

Бұл мың бірінші түн.

Қабырғаның астындағы жынды құс

Сабыр ет, жылама, қағып кетпе.

Мен әлі үш жыл мөрлеймін,

Мен сені шарап сияқты жабамын.

Жалғыз қолғаптың артында

Сіз бәрібір көрінесіз.

Ал басқа біреу үйренгенде

Үйкеліс арқылы от алу ...

Сондықтан саған күзетші болады,

Күзетші маған қарағанда жақсы.