Ne pleure plus - Thomas Fersen

La Seine est en crue,

La Seine est dans la rue.

Les berges sont noyes

Et les arbres rouills.

Ne pleure plus, ne pleure plus.

La Seine est dans la rue

L’ocan ne boit plus

Les oiseaux se sont tus.

On t’a jet du sable

Un voyou t’a voulu

Une peine inconsolable

Don’t tes yeux sont l’issue

Et ta premire larme

Le caniveau l’a bue.

A n’tait qu’une larme

A n’tait qu’un dbut

Car la Seine est en crue.

La Seine est dans la rue

L’ocan ne boit plus

Et le Zouave ternue.

Pont Alexandre iii

Les lions sont aux abois

Les chats sont sur les toits

Et les poissons chez moi.

Des pigeons, confondus

Croient que l’heure a sonn.

Sur une branche de salut

Ils attendent No.

Ne pleure plus, ne pleure plus.

La Seine est dans la rue

On n’avait jamais vu Autant d’eau pandue.

Un blanc sec sur le zinc

Vaut mille wassingues

Pour, toute peine bue

En essuyer la crue.

Mais toi, tu n’as pas soif.

Tu remplis les carafes

Et, les carafes pleines

Tu remplis les fontaines.

Les miroirs ont ce charme:

Ils multiplient les choses.

Se refltant, tes larmes

Redoublent et arrosent.

Ne pleure plus!

Un saule au bord de l’eau

Pleure de tristes rameaux.

Les rameaux c’est discret

Toi tu pleures des forets

O revivent ces brocarts

Qui t’invitent tuer

Et qui reviennent boire

Tes yeux embus.

This que tu pleures pour rire

Ou pour mieux engloutir

Les violons du souvenir

Sous le pont des soupirs.

Tes clats en sanglots

Bouleversent les mares

Un cheval au galop

Est rejoint dans la baie.

Le marin ne sait plus

Quel saint se vouer

Voyant flux et reflux

Emporter ses boues

Emporter son chalut

Et sa coque troue

Lancant ses bras tendus

Et d’une voie enroue:

«Ne pleure plus!»

Ne pleure plus, ne pleure plus

Les digues sont rompues

Et des paquets de mer

Psent sur tes paupires

Et les vagues dferlent

La moindre rise

En cascade de perles

Comme un collier bris

Par un joli voleur

Que la rue a instruit

Qui maraude ton coeur

Comme un vulgaire fruit.

Est-ce le fleuve Amour

Qui roule ses eaux noires

De fleuve sans espoir

Dans le lit du trottoir

Ou ce sont les chimres

Plus douces que l’treinte?

Et ces larmes amres

Un caprice?

Une feinte?

La fume ou l’oignon

La venue de l’automne

La fin d’une chanson

Pas grand-chose en somme:

Ne pleure plus!

Car la Seine est en crue

La Seine est dans la rue

L’ocan ne boit plus

Les oiseaux se sont tus.

Ne pleure plus, ne pleure plus.

Ne pleure plus!

Сена тасқынында,

Сена көшенің арғы жағында.

Банктер суға батып кетті

Және тот басқан ағаштар.

Артық жылама, енді жылама.

Сена көшеде

Мұхит енді ішпейді

Құстар үнсіз қалды.

Біз саған құм лақтырдық

Бір қаскөй сені қалады

Басылмайтын ауырсыну

Көздеріңіз шығудың жолы емес пе

Және сіздің алғашқы көз жасыңыз

Арық оны ішті.

Жай ғана көз жасы болды

Бұл бастамасы ғана еді

Өйткені Сенаны су басып жатыр.

Сена көшеде

Мұхит енді ішпейді

Ал Зуав дақ түсіреді.

Александр III көпірі

Арыстандар шығанда

Мысықтар шатырларда

Ал менің үйімдегі балық.

Көгершіндер, абдырап қалды

Сағат келгеніне сеніңіз.

Құтқарылу тармағында

Олар Жоқ күтеді.

Артық жылама, енді жылама.

Сена көшеде

Біз бұрын-соңды мұндай көп суды көрмеген едік.

Мырышта құрғақ ақ

Мың теңге тұрады

Өйткені, барлық қайғы мас

Су тасқынын сүрту үшін.

Бірақ сен шөлдеген жоқсың.

Сіз графиндерді толтырасыз

Ал, құман толы

Сіз фонтандарды толтырасыз.

Айналардың осындай сүйкімділігі бар:

Олар заттарды көбейтеді.

Көз жасыңызды бейнелеу

Екі еселенген және су.

Жылама!

Су жағасындағы тал

Қайғылы бұтақтар жыла.

Бұтақтары ақылды

Сіз ормандар үшін жылайсыз

Бұл брокадалар қайтадан қайда тұрады

Сізді өлтіруге кім шақырады

Ал ішуге қайтып кел

Шұңқыр көздерің.

Күліп жылайсың

Немесе жақсырақ жұту үшін

Еске алу скрипкалары

Күрсіну көпірінің астында.

Сенің жылауың

Тоғандарды бұзыңыз

Жүйрік ат

Шығанақта қосылады.

Теңізші енді білмейді

Ант берген қандай әулие

Ағын және төмендеу көрсеткіші

Шламыңызды алыңыз

Тралыңызды әкеліңіз

Ал оның корпусында тесіктер бар

Ұзарған қолдарын лақтыру

Және күңгірт дауыспен:

«Жылама!»

Артық жылама, енді жылама

Бөгеттер бұзылған

Және теңіз байламдары

Қабақтарыңызға салыңыз

Ал толқындар жарылып жатыр

Кішкене күлкі

Каскадты інжу-маржандар

Сынған алқа сияқты

Әдемі ұры арқылы

Көше үйреткен

Жүрегіңді кім жаулап алады

Кәдімгі жеміс сияқты.

Бұл махаббат өзені ме

Қара суларын аунатқан

Үмітсіз өзеннен

Тротуардағы төсекте

Немесе бұл химералар

Құшақтаудан да тәтті ме?

Және бұл ащы көз жас

Қыңырлық па?

Қулық па?

Түтін немесе пияз

Күздің келуі

Әннің соңы

Жалпы алғанда көп емес:

Жылама!

Өйткені Сенаны су басып жатыр

Сена көшеде

Мұхит енді ішпейді

Құстар үнсіз қалды.

Артық жылама, енді жылама.

Жылама!