Ma douceur - Thomas Fersen

Ô ma douceur

Je rentre à la maison

L'âme et le pantalon

Débraillés

J’ai bu comme un siphon

J’ai la bouche en chiffon

Je reviens sans un rond

Nettoyé

Le nez en couleur

Et le teint rubicond

Je rentre à reculons

Au foyer

Implorant ton pardon

Dans une sourde oraison

De hoquets, de jurons

Émaillée

Ô ma douceur…

Ô ma douceur

Je rentre mais c’est long

Et j’en crache mes poumons

D'être à pied

J’ai l’hiver aux talons

Et mon pauvre veston

Dans son rang de boutons

Veut bailler

Un fond de liqueur

Et je tiens le ponpon

Je risque le plomb

À brailler

Et le ciel me répond

Une pluis de postillons

C’est un temps de saison

Vous croyez?

Ô ma douceur…

En passant sur le pont

Je me dis: «à quoi bon …»

Et puis: «allons, allons…»

Je riais

Et voilà que je pleure

Comme un petit qarçon

Dans les bras d’un piéton

Effrayé

Il me remet d’aplomb

Car cet homme est maçon

Et moi, comme un pinson

Égayé

Par son petit flacon

Je rentre à la maison

L'âme et le pantalon

Débraillés

Ô ma douceur…

Puis le jour moribond

Revient de l’horizon

Pour battre les buissons

Les clapiers

Moi je baisse le front

Comme un pilleur de troncs

Je rentre à la maison

Dévoyé

Ô ma douceur

J’ai peur de l’abandon

Je rentre à la maison

Te choyer

Ô ma douceur

Ô mon doux compagnon

Mon toutou de salon

Je rentre à la maison

Je rentre à la maison

Je rentre à la maison…

Ô ma douceur

О менің тәттім

мен үйге бара жатырмын

Жан мен шалбар

қытырлақ

Мен сифон сияқты іштім

Менің аузымда шүберек бар

Мен шеңберсіз қайтамын

Тазаланды

Мұрын түсті

Және қызыл өң

Мен артқа барамын

Үй

Кешірім сұрау

Саңырау дұғасында

Ықылықтан, балағат сөздерден

Эмальданған

О менің тәттім...

О менің тәттім

Мен кіремін, бірақ бұл ұзақ

Ал мен өкпемді түкірдім

жаяу болу

Менің аяғымда қыс бар

Ал менің бейшара күртешем

Оның түймелер қатарында

есігісі келеді

Ішімдіктің түбі

Ал мен помпонды ұстаймын

Мен тәуекелге барамын

Айғайлау

Ал маған аспан жауап береді

Постиллиондар көп

Бұл маусымдық ауа-райы

Сен ойлайсың?

О менің тәттім...

Көпірден өту

«Не керек...» деймін.

Сосын: «Кел, келейік...»

Мен күлдім

Міне, мен жылап отырмын

Кішкентай бала сияқты

Жаяу жүргіншінің құшағында

Қорқамын

Ол мені аяғыма тұрғызады

Өйткені бұл адам тас қалаушы

Ал мен, мүсін сияқты

Жарқыраған

Кішкентай бөтелкесімен

мен үйге бара жатырмын

Жан мен шалбар

қытырлақ

О менің тәттім...

Сосын өлетін күн

Көкжиектен оралады

Бұталарды ұру үшін

Шатырлар

Мен басымды төмен түсіремін

Сандық тонаушы сияқты

мен үйге бара жатырмын

Бұзылған

О менің тәттім

Мен тастап кетуден қорқамын

мен үйге бара жатырмын

сені еркелетемін

О менің тәттім

О менің тәтті серігім

Менің қонақ бөлмемдегі ит

мен үйге бара жатырмын

мен үйге бара жатырмын

Мен үйге бара жатырмын…

О менің тәттім