Les papillons - Thomas Fersen

Sans attendre la quille

Je sors de ma coquille

Dsertant la caserne

Qui me gouverne

Pour flner dans la rue

Avec d’autre recrues

Dans nos manteaux d’hiver

Papillons verts.

C’est au coeur de la ville

La vie civile

Que nos soldes sont bues.

Les bourgeoises enchantes

De se dsargenter

D’aller faire les boutiques

Papillons chics…

Les papillons… Les papillons…

Le diable nous emporte

Avec les feuilles mortes

Au grand bal des fantomes

Papillons jaunes

Ou dans quelque mange

Sous les flocons de neige

Angliques et mouillants

Papillons blancs.

La cigarette au bec

Je poursuis ma cueillette

En regardant descendre

Un papillon de cendre

Dans l’anonymat

D’une salle de cinma

Parmi d’autre poussires

En habit de lumire…

Les papillons… Les papillons…

Dire que mes vingt ans

Je les passe tuer le temps

Sans connatre la gloire

D’etre un seul soir

Un as de la voltige

Matador de vingt piges

Un coquelicot qui bouge

Papillons rouges.

Moi, c’est gris d’alcool

Que je prends mon envol

Dans la rue vers minuit

Papillons gris.

La Lune les libre

Et, sous les rverbres

Ce sont les noctambules

Qui dambulent…

Les papillons… Les papillons…

Parfois, parmi le nombre

On voit une ombre

Qui fait parler ses yeux

Papillons bleus

Mais on n’coute rien:

On pense autre chose

Quand ses lvres nous causent

Papillons roses

Et parfois, on la suit

Sous son grand parapluie

Mais son prnom nous fuit

Papillons de nuit

Et quand, le lendemain

Il reste sur la main

L’ombre de son parfum

Tout un jardin

Elle est dj loin.

Elle n’est plus qu’un point

Et c’est le dsespoir

Papillons noirs…

Car sur le guridon

Griffonn au crayon

Il reste un papillon:

«Adieu Lon».

Les papillons… Les papillons…

Кильді күтпестен

Мен өз қабығымнан шығамын

Казарманы тастап кету

Мені кім басқарады

Көшеде серуендеу үшін

Басқа жұмысқа қабылданғандармен

Біздің қысқы пальтода

Жасыл көбелектер.

Ол қаланың қақ ортасында орналасқан

азаматтық өмір

Біздің теңгеріміміз мас.

Сиқырлы буржуазиялықтар

Ақшаның таусылуы үшін

Дүкенге бару үшін

Керемет көбелектер…

Көбелектер... Көбелектер...

Бізді шайтан алады

Өлі жапырақтармен

Үлкен елестер балында

сары көбелектер

Немесе кейбіреулерінде жейді

Қар ұшқындарының астында

Ағылшындық және сулану

Ақ көбелектер.

Тұмсықтағы темекі

Мен таңдауымды жалғастырамын

Төмен қарап

Күл көбелек

Анонимді түрде

Кинотеатрдан

Басқа шаңдардың арасында

Ашық киінген...

Көбелектер... Көбелектер...

Менің жиырма жылымды айт

Мен оларды уақытты өлтірумен өткіземін

Даңқты білмей

Бір ғана кеш болу үшін

Пилотаж

Жиырма жасар Матадор

Қозғалыс көкнәр

Қызыл көбелектер.

Мен, ол алкогольмен сұр түсті

Мен ұшатынымды

Түн ортасы шамасында көшеде

Сұр көбелектер.

Ай оларды босатады

Және көше шамдарының астында

Бұл түнгі үкілер

Кім жүр...

Көбелектер... Көбелектер...

Кейде сандар арасында

Біз көлеңке көреміз

Кім оның көзін сөйлетеді

көк көбелектер

Бірақ біз ештеңе тыңдамаймыз:

Біз басқа нәрсені ойлаймыз

Оның ерні бізге себеп болған кезде

қызғылт көбелектер

Кейде біз оның соңынан ереміз

Оның үлкен қолшатырының астында

Бірақ оның есімі бізден қашады

Түнгі көбелектер

Ал қашан, келесі күні

Қолында қалады

Оның иіссуының көлеңкесі

Бүкіл бақша

Ол әлдеқашан кетті.

Ол жай ғана нүкте

Және бұл үмітсіздік

Қара көбелектер…

Өйткені гуридонда

Грифон қарындаш

Көбелек қалды:

«Қош бол Леон».

Көбелектер... Көбелектер...