Le Chat Botté - Thomas Fersen

Je travaille au «Chat Botté»

Dans le centre-ville

Je vends l’hiver et l'été

Des mules en reptile

C’est mon destin je suppose

J’ai quinze ans d' maison

Ca sent pas toujours la rose

C’est le reblochon

Dans le cas de cette fillette

Qui tend son pied droit

Son prénom doit être Berthe

Pointure 43

Il est l’heure de mon sandwich

Mais je n’ai plus faim

Asphyxié par une péniche

Telle sera ma fin

On ne veut plus les quitter

Quand on les enfile

Essayer c’est adopter

Les mules en reptile

Je surveille au «Chat Botté»

Derrière mes lentilles

Au rayon des nouveautés

Une longue fille

Elle regarde les savates

Et puis finalement

Elle me dit qu’elle convoite

Les mules en serpent

Elle me confie son pied nu

Comme à une soeur

Il est fin, petit, menu

Bref, sans épaisseur

Je le respire, je le flaire

Enfin je le hume

Je voudrais mettre sous verre

Ce qui le parfume

Jamais eu au «Chat Botté»

Cette démangeaison

Cette envie de bécoter

En quinze ans d' maison

Je repousse l’idée sotte

L’idée saugrenue

L’idée d' proposer la botte

A cette inconnue

Quand soudain le carillon

Annonce la nuit

Et pareille à Cendrillon

La fille s’enfuit

Me laissant désappointé

La mule à la main

Elle s’enfuit du «Chat Botté»

Passe son chemin

J’me faufile dans la réserve

J’entrouvre la boîte

Tout le parfum que conserve

La pantoufle droite

Me traverse les narines

Dilate mon coeur

Me réchauffe la poitrine

Comme une liqueur

Moi qui avais le bourdon

J’ai la chair de poule

Et même la chair de dindon

Quand j'éteins l’ampoule

Il me semble être avec elle

Elle à mes côtés

Je rêve d’une vie nouvelle

Loin du «Chat Botté»

Мен «Пусь в ботинкиде» жұмыс істеймін

Қала орталығында

Қысы-жазы сатамын

Бауырымен жорғалаушы қашырлар

Бұл менің тағдырым деп ойлаймын

Менің он бес жылдық үйім бар

Ол әрқашан раушан гүлінің иісі бола бермейді

Бұл Реблохон

Осы қыздың жағдайында

кім оң аяғын созады

Оның аты Берта болуы керек

Өлшем 43

Менің сэндвичімнің уақыты келді

Бірақ мен енді аш емеспін

Баржа тұншықтырған

Бұл менің соңым болады

Біз оларды енді қалдырғымыз келмейді

Біз оларды киген кезде

Талпыну – асырап алу

Бауырымен жорғалаушы қашырлар

Мен «Пусь в етік» фильмін көремін

Менің линзаларымның артында

Не жаңалық бар

Ұзын қыз

Ол тәпішке қарайды

Сосын ақыры

Ол маған құмарлығын айтады

Жылан қашырлары

Ол маған жалаң аяқпен сеніп тапсырады

Әпке сияқты

Ол арық, кішкентай, кішкентай

Қысқасы, қалыңдықсыз

Мен оны дем аламын, иісін сеземін

Ақыры мен оның иісін сеземін

Мен әйнектің астына қойғым келеді

Не хош иісті

Етік киген Puss ешқашан болған емес

Бұл қышу

Бұл сүйуге деген ұмтылыс

Үйде он бес жыл

Мен ақымақ идеяны жоққа шығарамын

Ақылды идея

Ботинканы ұсыну идеясы

Мына бейтаныс адамға

Кенет шырылдаған кезде

Түнде хабарландыру

Және Золушка сияқты

Қыз қашып кетеді

Мені көңілсіз қалдырды

Қолындағы қашыр

Ол «Етік киген пысықтан» қашады

Өз жолымен жүреді

Мен резервке кіремін

Мен қорапты ашамын

Барлық хош иістерді сақтайды

Дұрыс тәпішке

Менің танауымнан өтеді

Жүрегімді кеңейт

Кеудемді жылытады

Ішімдік сияқты

Бал арасы бар мен

Менің қаздың ісігі бар

Және тіпті күркетауық еті

Мен шамды сөндіргенде

Мен онымен жүрген сияқтымын

Ол менің қасымда

Мен жаңа өмірді армандаймын

«Етік киген іріңнен» алыс