Croque - Thomas Fersen

Quand je rentre à la maison

Elle me dit souvent

Que j’ai une tête d’enterrement

Et elle a raison

Je travaille au cimetière

C’est incontestable

Je laisse ma tête au vestiaire

Et je me mets à table

Faut pas se laisser abattre

J’ai une faim de loup

Moi je mange comme quatre

Et je bois comme un trou

Puis je retourne au cimetière

Travailler d’mon mieux

Digérer mon pot de bière

Et mon croque monsieur

Pendant l’oraison du prêtre

J’ai un petit creux

Moi je pense à ma côtelette

À mon pot-au-feu

Aux premières couronnes de fleurs

J’ai déjà la dent

C’est mon estomac qui pleure

À chaque enterrement

Comme un côté du cimetière

Est inhabité

J’ai planté des pommes de terre

Dans l’intimité

Et dans ma jaquette noire

Entre deux services

Je donne un coup d’arrosoir

Et je cours à l’office

Je gratte, je bine et je bêche

Quelle heureuse surprise

Quand je trouve un ver pour la pêche

Je range ma prise

Dans une boîte en fer blanc

Le temps est superbe

Voilà un coin épatant

Pour déjeuner sur l’herbe

À présent qu’a sonné l’heure

L’heure du goupillon

Je pense à mes pommes vapeur

À mon court-bouillon

Et quand tombent les premières gouttes

Sur mon haut-de-forme

C’est mon ventre qui glougloute

Mon ventre qui grogne

Parfois je croque un oignon

Parfois une gousse d’ail

Parfois même un champignon

Est une victuaille

Il faut faire avec

Ce n’est pas copieux

Car ces oraisons du prêtre

On en voit pas la queue

Le vent chasse les nuages

C’est providentiel

Un grand disque de fromage

Tourne dans le ciel

La faim me monte à la tête

J’avale mon chapeau

Un bouton de ma jaquette

Et un pauvre bulot

Je n’suis pas dans mon assiette

Je vais rendre l'âme

Quand je pense à mes paupiettes

À mon croque-madame

Ça fait trop longtemps qu'ça dure

Je m’allonge un peu

Sur le tapis de verdure

Et je ferme les yeux

Ça fait trop longtemps qu'ça dure

Je m’allonge un peu

Sur le tapis de verdure

Et je ferme les yeux

Мен үйге қайтып келгенде

Ол маған жиі айтады

Менде жерлеу басы бар

Оның айтқаны дұрыс

Мен зиратта жұмыс істеймін

Бұл даусыз

Мен басымды киім ауыстыратын бөлмеге қалдырамын

Ал мен тамақ ішуге отырамын

Оның сізді ренжітуіне жол бермеңіз

Мен қатты аштым

Мен төрт сияқты жеймін

Ал мен шұңқыр сияқты ішемін

Сосын зиратқа қайта барамын

Барынша жұмыс істе

Менің сыраны қорытыңыз

Және менің крок мырзам

Діни қызметкердің дұғасы кезінде

Мен аздап аштым

Мен өзімді ойлаймын

Менің бұқтыруыма

Алғашқы гүл шоқтарына

Менің тісім бар

Менің ішім жылап тұр

Әр жерлеуде

Зираттың бір жағы сияқты

Тұрғын жоқ

Мен картоп отырғыздым

Жақындықта

Ал менің қара күртешемде

Екі қызмет арасында

Мен суарғышты теуіп жіберемін

Ал мен кеңсеге жүгіремін

Мен тырнаймын, мен қазып аламын

Қандай қуанышты тосын

Мен балық аулау үшін құрт тапқанда

Мен бағанымды қойдым

Қалайы қорапта

Ауа-райы тамаша

Бұл таңғаларлық жер

Шөпте түскі асқа

Енді сағат келді

Бөтелке щеткасы сағаты

Мен буға пісірілген картоп туралы ойлаймын

Менің сот-бульоныма

Ал алғашқы тамшылар түскенде

Менің үстіңгі қалпағымда

Менің ішім дірілдеп жатыр

Менің ырылдаған ішім

Кейде мен пиязды тістеп аламын

Кейде бір түйір сарымсақ

Кейде тіпті саңырауқұлақ

Тамақ болып табылады

Біз жасауымыз керек

Ол көп емес

Діни қызметкердің осы дұғалары үшін

Сіз құйрықты көре алмайсыз

Жел бұлттарды ұшырып жібереді

Бұл қамқорлық

Үлкен дискі ірімшік

аспанда айналу

Менің басыма аштық барады

Мен қалпағымды жұтып қоямын

Менің курткамдағы түйме

Және нашар жұмыс

Мен өз табағымда емеспін

Мен елес беремін

Роликтерімді ойласам

Менің кроке ханымға

Тым ұзақ болды

Мен біраз жатып қалдым

Жасыл кілемде

Ал мен көзімді жұмамын

Тым ұзақ болды

Мен біраз жатып қалдым

Жасыл кілемде

Ал мен көзімді жұмамын