Sueño Muerto - Priscilla Hernandez

En la tierra donde el aire encadena

Ahí yazco iluminada por la etérea luna llena

y su rostro fantasmal me invita a descansar

pero me advierte que no voy a despertar

pero ¿a quién le importa ya?

¿Quién ha reclamado mi alma de piedra?

Mi corazón no late y las manos se me cierran

atrapando en vano el tiempo…

Y es mi sueño el que roe mi alma

el que apaga las estrellas

Es mi sueño el que sufre y se calla

cuando se hiela en mis venas

Mi sueño muerto…

dentro de mi…

Lo oigo gritar …

…olvidado entre tinieblas

Es mi sueño el que hiere y desgarra

y se aferra a la existencia

Lo he perdido en el abismo y no lo encuentro

Ha sucumbido en el silencio y no lo tengo

y es que sólo ha de salvarme ya

encontrar un sueño nuevo

Ah, mi lamento

ha volado lejos, se lo llevó el viento

y ahora vuelve susurrando ¡niña en pie!

aquí está tu nuevo sueño

Ahora vuelve susurrando… ¡Niña, en pie!

Aquí está tu nuevo sueño

Ауа тізбегі орналасқан жерде

Онда мен эфирлік толық аймен нұрланып жатырмын

ал оның елес жүзі мені демалуға шақырады

бірақ ол маған оянбайтынымды ескертеді

бірақ енді кімге мән береді?

Менің тас жанымды кім талап етті?

Жүрегім соқпайды, қолым жабылады

уақытты босқа өткізу...

Жанымды кеміріп тұрған арманым

жұлдыздарды өшіретін адам

Қиналып, үнсіз жүрген арманым

ол менің тамырымда қатып қалғанда

Менің өлі арманым...

менің ішімде...

Мен оның айқайлағанын естимін ...

... қараңғыда ұмытылған

Жанымды ауыртып, жылататын арманым

және болмысқа жабысады

Мен оны тұңғиықта жоғалтып алдым, таба алмаймын

Ол үнсіздікке көнді, менде ол жоқ

және ол мені қазір ғана құтқаруы керек

жаңа арман табыңыз

о менің өкінішім

ұшып кетті, желмен ұшып кетті

енді ол сыбырлап қайтып келеді қыз тұр!

міне сенің жаңа арманың

Енді сыбырлап қайтесің... Қыз, тұр!

міне сенің жаңа арманың