Versos sencillos (En vivo) - Nacha Guevara

Si ves un monte de espuma

Es mi verso lo que ves

Mi verso es un monte y es

Un abanico de plumas

Yo vengo de todas partes

Y hacia todas partes voy

Arte soy entre las artes

Y en los montes monte soy

Mi verso al valiente agrada

Mi verso breve y sincero

Es del vigor del acero

Con que se funde la espada

Con que se funde la espada

Vierte, corazón, tu pena

Donde no se llegue a ver

Por soberbia y por no ser

Motivo de pena ajena

Mi verso es como un puñal

Que por el puño hecha flor

Mi verso es un surtidor

Que da un agua de coral

Mi verso es de un verde claro

Y de un carmín encendido

Mi verso es un ciervo herido

Que busca en el monte amparo

Mírame, madre, y por tu amor no llores

Si esclava de mi edad y mis doctrinas

Tu mártir corazón llené de espinas

Piensa que nacen entre espinas, flores

Duermo en mi cama de roca

Mi sueño dulce y profundo

Roza una abeja mi boca

Y crece en mi cuerpo el mundo

Yo he visto al águila herida

Volar al azul sereno

Y morir en su guarida

La víbora del veneno

Oculto en mi pecho bravo

La pena que me lo hiere

El hijo de un pueblo esclavo

Vive por él, calla y muere

Vive por él, calla y muere

Yo sé de un pesar profundo

La esclavitud de los hombres

Es la gran pena del mundo

Hay montes y hay que subir

Los montes altos después

Veremos, alma, quién es

Quén te me ha puesto a morir

Mi verso al valiente agrada

Mi verso breve y sincero

Es del vigor del acero

Con que se funde la espada

Con que se funde la espada

Егер сіз көбік үйіндісін көрсеңіз

Сіз көріп тұрған менің өлеңім

Менің өлеңім – тау да, ол да

қауырсындардың жанкүйері

Мен әр жерден келемін

Және қайда барсам да

Өнер Мен өнердің қатарындамын

Ал мен таудамын

Өлеңім батылдарды қуантады

Менің қысқа да шынайы өлеңім

Ол болаттың күші

Онымен қылыш ериді

Онымен қылыш ериді

Құй, жүрек, мұңыңды

Сіз көре алмайтын жерде

Менмендік үшін және болмау үшін

Басқаның қайғысының себебі

Менің өлеңім қанжардай

Жұдырықпен гүл жасаған

Менің өлеңім жеткізуші

Маржан суын не береді

Менің өлеңім ашық жасыл

Және жанып тұрған кармин

Менің өлеңім жаралы киік

Баспана тауынан не іздейсіз

Маған қара анашым, Махаббатың үшін жылама

Менің жасым мен ілімімнің құлы болса

Сенің шейіт жүрегің тікенге толды

Олар тікенектер, гүлдер арасында туады деп ойлаңыз

Мен тас төсегімде ұйықтаймын

Менің тәтті және терең ұйқым

Ара аузымды жаяды

Ал әлем менің денемде өседі

Мен жараланған бүркітті көрдім

Тыныш көкке ұшыңыз

Және оның ұясында өліңдер

Улы жылан

Менің кеудемде жасырылған

Мені ренжіткен өкініш

Құл халықтың баласы

Ол үшін өмір сүр, үндеме және өл

Ол үшін өмір сүр, үндеме және өл

Мен терең өкінішті білемін

Ерлердің құлдығы

Бұл дүниенің үлкен қайғысы

Ол жерде таулар бар, сіз көтерілуіңіз керек

Артынан биік таулар

Көреміз, жан, кім екенін

Мені өлуге не мәжбүр етті

Өлеңім батылдарды қуантады

Менің қысқа да шынайы өлеңім

Ол болаттың күші

Онымен қылыш ериді

Онымен қылыш ериді