Un padre nuestro latinoamericano (En Vivo) - Nacha Guevara

Padre nuestro que estás en los cielos

Con las golondrinas y con los misiles

Quiero que vuelvas antes de que olvides

Cómo se llega al sur de Río Grande

Padre nuestro que estás en el exilio

Casi nunca te acuerdas de los míos

De todos modos, dondequiera que estés

Santificado sea tu nombre

No quienes santifican en tu nombre

Cerrando un ojo para no ver las uñas sucias de la miseria

En junio de mil nueve setenta y cinco

Ya no sirve pedirte venga a nos el tu reino

Porque tu reino también está aquí abajo

Metido en los rencores y en el miedo

En las vacilaciones y en la mugre

En la desilusión y en la modorra

En este ansia de verte pese a todo

Cuando hablaste del rico, la aguja y el camello

Y te votamos todos, por unanimidad, para la gloria

También alzó la mano el indio silencioso

Que te respetaba pero se resistía a pensar hágase tu voluntad

Sin embargo una vez cada tanto

Tu vountad se mezcla con la mía

La domina, la enciende, la duplica

Más arduo es conocer cuál es mi voluntad

Cuando creo de veras lo que digo creer

Así en tu omnipresencia como en mi soledad

Así en la tierra como en el cielo

Siempre estaré más segura de la tierra que piso

Que del cielo intratable que me ignora

Pero, quién sabe, no voy a decidir

Que tu poder se haga o se deshaga

Tu voluntad igual se está haciendo en el viento

En el Ande de nieve

En el pájaro que fecunda a su pájara

En los cancilleres que murmuran «Yes sir»

En cada mano que se convierte en puño

Claro, no estoy segura si me gusta el estilo

Que tu voluntad elige para hacerse;

Lo digo con irreverencia y gratitud

Dos emblemas que pronto serán la misma cosa

Lo digo, sobre todo, pensando en el pan nuestro de cada día

Y de cada pedacito de día

Ayer nos lo quitaste, dánosle hoy

O al menos el derecho de darnos nuestro pan

No sólo el que era símbolo de algo

Sino el de miga y cáscara

El pan nuestro

Y ya que nos quedan pocas esperanzas y deudas

Perdónanos, si puedes, nuestras deudas

Pero no nos perdones la esperanza;

No nos perdones nunca nuestros créditos

A más tardar mañana saldremos a cobrar a los fallutos

Tangibles y sonrientes forajidos

A los que tienen garras para el arpa

Poco importa que nuestros acreedores perdonen

Así como nosotros, una vez, por error

Perdonamos a nuestros deudores

Todavía nos deben como un siglo de insomnios y garrote

Como tres mil kilómetros de injurias

Como veinte medallas a Somoza

Como una sola Guatemala muerta

Y no nos dejes caer en la tentación

De olvidar o vender este pasado

O arrendar una sola hectárea de su olvido

Ahora que es la hora de saber quiénes somos

Y han de curzar el río el dolar y su amor contra-reembolso

Arráncanos el alma el último mendigo

Y líbranos de todo mal de conciencia

Amén

Жұмақтағы әкеміз

Қарлығаштармен және зымырандармен

Ұмытпай тұрып қайтып келгеніңді қалаймын

Рио-Гранденің оңтүстігіне қалай жетуге болады

Айдауда жүрген әкеміз

Сіз мені ешқашан еске түсіре алмайсыз

Қалай болғанда да, қайда болсаңыз да

Сенің атың дәріптелсін

Сенің атыңмен қасиетті ететіндер емес

Қасіреттің кір тырнағын көрмеу үшін бір көзді жұмып

Маусымда бір мың тоғыз жетпіс бес

Патшалығыңның бізге келуін сұраудың ендігі пайдасы жоқ

Өйткені сенің патшалығың да осында

Кек пен қорқынышта қалды

Екіленуде де, кірде де

Көңілсіздікте және ұйқышылдықта

Ештеңеге қарамастан сені көруге деген сағынышта

Байды, ине мен түйені айтқанда

Ал біз бәріміз сізге, даңқ үшін бірауыздан дауыс береміз

Үнсіз үндіс те қолын көтерді

Ол сізді сыйлады, бірақ сіздің еркіңіз орындалсын деп қарсы болды

Сонда да анда-санда

Сенің еркің менімен аралас

Оны үстемдік етіңіз, қосыңыз, қайталаңыз

Менің еркім не екенін білу қиынырақ

Мен айтқаныма шынымен сенген кезде сенемін

Сондықтан менің жалғыздығымдағыдай сенің барлық жерде

Аспандағыдай жерде де

Мен жүрген жерге әрқашан сенімді боламын

Мені елемейтін шешілмейтін аспаннан

Бірақ кім біледі, мен шешпеймін

Сіздің күшіңіз жасалған немесе жасалмаған болсын

Сенің еркің әлі желмен орындалып жатыр

Қарлы Андта

Өз құсын ұрықтандыратын құста

«Иә мырза» деп күбірлеген канцлерлерде

Әр қолға жұдырық болады

Әрине, маған стиль ұнайтынына сенімді емеспін

Сіздің қалауыңыз орындалуды таңдайды;

Мен мұны құрметсіздікпен және ризашылықпен айтамын

Жақында бірдей нәрсе болатын екі эмблема

Мен мұны ең алдымен күнделікті нанымызды ойлап айтып отырмын

Және күн сайын

Кеше бізден алдың, бүгін бер

Немесе, ең болмағанда, бізге нанымызды беру құқығы

Бір нәрсенің символы болған ғана емес

Бірақ үгінділер мен қабықтың бірі

біздің нан

Өйткені біздің үмітіміз де, қарызымыз да аз

Қолыңнан келсе, біздің қарыздарымызды кешір

Бірақ біздің үмітімізді кешірме;

Біздің несиелерімізді ешқашан кешірмеңіз

Ең кеші ертең марқұмды алып кетуге шығамыз

Көзге көрінетін және күлімсіреген заңсыздықтар

Арфа үшін тырнақтары барларға

Кредиторларымыздың кешіргені маңызды емес

Біз сияқты, бір рет қателесіп

Біз қарыздарымызды кешіреміз

Олар бізге әлі де бір ғасырлық ұйқысыздық пен гаррот сияқты қарыздар

Үш мың шақырымдық қорлау сияқты

Сомосаға жиырмаға жуық медаль

Жалғыз өлі Гватемала сияқты

Және бізді азғыруға жол берме

Осы өткенді ұмыту немесе сату үшін

Немесе ұмытылған жеріңіздің бір гектарын жалға алыңыз

Енді кім екенімізді білетін кез келді

Олар доллар мен оның қолма-қол ақшасын жеткізу кезінде өзеннен өтуі керек

Соңғы қайыршы біздің жанымызды жұлып ал

Және бізді ар-ожданның барлық зұлымдығынан құтқар

Аумин