Valsecito - Nacha Guevara

Un día él llegó de un modo diferente

del que acostumbraba a llegar,

Y la miró de un modo más ardiente

del que siempre acostumbraba a mirar,

Y no maldijo a la vida tanto

como acostumbraba a murmurar.

Y susurrando un canto,

harto ya de espanto,

ke propuso ir a caminar.

Entonces ella se puso tan linda

como hacia tiempo no intentaba mas.

Con su vestido blanco y escotado

que olía a guardado de tanto esperar,

Después ellos se dieron las manos

como hacia tiempo no se usababa dar.

Y llenos de ternura y gracia

fueron a la plaza para poderse abrazar

Y allí bailaron tanta danza

que la vecindanza toda despertó.

Y fue tanta la felicidad

que toda la ciudad se iluminó.

Y fueron tantos besos locos,

tantos gritos roncos,

de esos que no se oían mas,

que el mundo comprendió

y el día amaneció

en paz

Бір күні ол басқа жолмен келді

ол бұрын келген жерден,

Және ол одан да жалынды түрде қарады

Мен үнемі қарайтын адам,

Ал ол өмірді онша қарғамайтын

деп сыбырлайтын.

Әнді сыбырлап,

қорқыныштан шаршаған,

серуендеуге баруды ұсынды.

сосын ол сондай сүйкімді болып кетті

ұзақ уақыт бойы мен көп тырыспадым.

Өзінің ақ және төмен кесілген көйлегімен

Бұл сонша күтуден күзетші сияқты иіс болды,

Сосын олар қол алысты

өйткені беру ұзақ уақыт бойы қолданылмады.

Және нәзіктік пен мейірімділікке толы

олар бір-бірін құшақтай алу үшін алаңға шықты

Және олар сонша би биледі

бүкіл төңірек оянды.

Ал бақыт өте көп болды

бүкіл қала нұрға бөленді.

Көптеген ақылсыз сүйістер болды,

сонша қатты айқайлар,

енді естілмейтіндердің,

бұл әлем түсінді

және таң атты

Бейбітшілікте