See You in Vancouver - La Dispute

I’m reading over your shoulder,

it says it in every line, in every curve and crack.

it says it in every detail of your face,

unmistakably apparent in this dull light.

tracing a separate letter, forming a separate word.

twisting together to build the same beautiful sentence,

the same painful realization.

the cracks in your lips

open with the books.

and

the smile shows the lines in your face.

perfectly crooked, and

perfectly familiar.

and for the moment, uncovered like a statue--

lay perfectly still.

to show the cracks in your lips.

give purpose to this pattern, and start to smile.

burst into flames, disappear

before your best intentions can no longer hide her ears

from that which will make them bleed.

before your own two hands become too weak to hold the blood inside her wounds.

before reality explodes before you in a brilliant flash of spectral fires,

into a thousand fragments of a past, long dead and gone.

(this is remembering the last time we touched,

the last time we spoke,

words ricocheting off empty tables.

vandalizing the pictures on these smoke-stained walls

and I can feel your mouth as it opens from across the room.

your tongue and lips forming the shape of your laughter,

its the curve of your stomach, its the bend in your legs.

its the remnants of the pages framed in the cracks of your bleeding lips,

its the curve of your stomach, its the bend in your legs.

your crooked teeth.)

I’m reading over your shoulder,

it says it in every line, in every curve and crack--

the same stupid message in every stupid bend and in every stupid stitch,

in every inch of our peeling skin.

its tracing letters in the same sentence,

(its screaming the same stupid thing,

like the howling of a plane playing over and over and over and over and over…)

Мен сенің иығыңнан оқимын,

Бұл әр жолда, әр қисық сызықта және жарылып кетеді дейді.

Бұл сіздің бетіңіз туралы айтады,

осы күңгірт жарықта анық көрінеді.

бөлек әріпті қалқалау                                             бөлек                                     бөлек                         бөлек                                                            калька |

сол әдемі сөйлемді құру үшін бірге бұралу,

сол азапты түсіну.

ерніңіздегі жарықтар

кітаптармен ашыңыз.

және

күлімсіреу сіздің бетіңіздегі сызықтарды көрсетеді.

мінсіз қисық, және

әбден таныс.

және әзірге мүсін сияқты ашылған--

мінсіз жатты.

 ерніңіздегі жарықтар көрсету үшін.

Осы үлгіге мақсат қойыңыз да, күле бастаңыз.

жалынға оранды, жоғалады

Сіздің жақсы ниетіңіз енді оның құлағын жасыра алмас бұрын

оларды қансырататын нәрседен.

оның жараларындағы қанды ұстай алмайтындай екі қолыңыз әлсірегенше.

спектрлік оттардың жарқыраған жарқылында шындық сіздің алдыңызда жарылғанға дейін,

өткеннің мың фрагменттеріне, ұзақ өтіп, жоғалып кетті.

(Бұл бізді соңғы рет ұстағанымызды еске алады,

біз соңғы рет  сөйлеген    

сөздер бос үстелдерді рикошет.

түтін басқан қабырғалардағы суреттерді бұзу

Мен сіздің аузыңызды бөлмені ашқандай сезіне аламын.

тіліңіз бен ерініңіз күлкіңіздің пішінін                                                                              |

бұл сіздің ішіңіздің қисығы               аяқтарыңыздағы бүгілу.

оның қалдықтары қан кетудің жарықтарында жиектелген,

бұл сіздің ішіңіздің қисығы               аяқтарыңыздағы бүгілу.

сенің қисық тістерің.)

Мен сенің иығыңнан оқимын,

ол   әр               әр                                                                                                                                                                                              бар қисдаги          бар қисық                            айта

әрбір ақымақ иілуде және әрбір ақымақ тігісте бірдей ақымақ хабарлама,

пилинг теріміздің әрбір сантиметрінде.

оның сол сөйлемдегі калька әріптері,

(ол сол бір ақымақ нәрсенің айқайы,

Қайта-қайта, қайта-қайта ойнап жатқан ұшақтың айқайы сияқты...)