Большое заклинание забора - КооперативништяК

Очнись и засветись, забор чугунный!

Спой ржавым басом мантры берендеев

С той стороны асфальта ночью лунной

К нам постучится Митя Менделеев.

А мы варили странный черный кофе

Взаимностью на стук не отвечая,

Мы безразличны к мукам на Голгофе,

Нас не колотит, не трясет и не качает.

Дожди прольются, вымоют витрины,

Где наших лиц оранжевые пятна.

Нам демиурги мрачно ставят мины,

И мы на них наткнемся, вероятно.

А Менделеев постучался глухо

И плюнул в щель асфальта злое слово.

То слово мухой залетело в ухо

И превратился человек в корову.

И превратился человек в дрезину,

И превратился человек в ослицу,

И превратился человек в медведя

И лунной ночью с воплем жрет малину.

А совести нету у гадов морских

Наш разум размерен и тих…

Оянып, жарқыра, темір қоршау!

Берендейлердің мантраларын тот басқан басспен айтыңыз

Асфальттың ар жағында айлы түнде

Біздің есігімізді Митя Менделеев қағады.

Ал біз біртүрлі қара кофе қайнаттық

Соққыға өзара жауап бермей,

Біз Голготадағы азапқа бей-жай қараймыз,

Бізді ұрып-соғып, сілкіп, сілкіп жатқан жоқ.

Жаңбыр жауады, терезелерді жуады,

Біздің бетіміз қызғылт сары дақтар болатын жерде.

Біз демиургтар миналарды қатты төсеп жатырмыз,

Ал біз олардан сүрінетін шығармыз.

Ал Менделеев ессіз қағып кетті

Ал асфальттың жыртығына жаман сөз түкіріпті.

Бұл сөз шыбын боп құлаққа қонды

Ал адам сиырға айналды.

Ал адам вагонға айналды,

Ал адам есекке айналды,

Ал адам аюға айналды

Ал айлы түнде жылап таңқурай жейді.

Ал теңіз бауырымен жорғалаушылардың ар-ұжданы жоқ

Біздің санамыз өлшенген және тыныш...