Cinéma pour aveugle - Grand Corps Malade, Lino

Comme l’impression d’gâcher des rimes, dans c’siècle j’suis soulé

Mais j’aurais du mal à faire de la merde même si j’voulais

J’ai pas la force d’abandonner mon destin aux génies, aux fées

Dans les intestins, j’ai de la rage quand l’ignorance se porte comme un trophée

Pas invité au festin au milieu de l’arène, de ces grandes colonnes

Où j’ai compris que la cause était plus grande que l’homme

Tout pour la prose, l'époque regarde le sang pisser de ma plume

Vivre, se laisser glisser, montrer les dents qu’on a plus

Brûler le temps qu’on a plus, j’ai la dalle, mes entrailles font de la batterie

L’imitation est de loin la plus sincère des flatteries

À chaque miroir que je brise, je tue un adversaire

J’enterre ma vie de garçon à chaque anniversaire

Veulent tous un Jésus personnel regardant le monde par un Judas

Devant l'écran la colère monte, on reste à l’abri du drame

Mes rimes sont des crimes, Bien et Mal coexistent

On est de passage, les mots, la poésie

Il nous restera ça

Je grandis, le monde rétrécit, l’avenir parle en morse

Dans ces villes dépressives, j’amorce le dialogue

C’est précis, tu bouges les cervicales

Pour dire que les hommes libres meurent à la verticale

Refaire le match sans la temporelle capsule

La rue j’ai plus le temps pour elle, droit vers le cap Sud

J’avance mais je suis figé dans une roue d’hamster

Apprendre à vivre pour apprendre à me taire

Si j’ai le calibre qu’il te faut

Ma prose éternelle revisite le mythe de Faust

J’ai des flingues dans les yeux, me jette pas la poudre

Quand dans les tiens tu vois pas la poutre

Sur le son j’ai trouvé le Graal

Si la musique changeait les choses elle serait illégale

Les conséquences ont des causes

Je trace ma vie sans pause dans un long plan-séquence

Charge émotionnelle ou explosive

Sur une page je pose ma mine anti-personnel

Mes ogives non conventionnelles

Je tourne la roue

J’habille mes mots à l’encre noire aux funérailles du Larousse

J'écris mes fresques du mauvais côté du Goncourt

Poète ilégitime un peu Rimbaud un peu Rocancourt

Ton biz' derrière les lignes Maginot

Ces cruels abris de ces cris libres et marginaux

Et ça allait quand on tournait que sur la tête

Quand on se bornait à n'être que des bandits, des athlètes

Dans mes rêves les plus fous c’est pas mon blaze qu’ils cochèrent

Dans le réel je reste seul dans mes pompes trop chères

Mon temps ressemble à Porte Cochère

En guerre contre les lois insalubres

Je revends mes armes à l’armée du Salut

Sang et sueur sans le salaire de James Lebron

Un tas de raisons et c’est jamais les bonnes

Petit message à mes proches

Je vendrai mon art quand les cercueils auront des poches

J’ai mon arme: un stylo coincé entre le pouce et l’index

Et sans percuteur je vais t’apprendre comment pousser un texte

Ecrit Corsaire, le cortex bien équipé

Chez moi quand la main gauche est coupable c’est la droite qui paye

Mes barres sont des lingots où bien et mal coexistent

On est de passage, les mots, la poésie

Il nous restera ça

Ысқақ жырлаған әсердей, Бұл ғасырда мен маспын

Бірақ мен қаласам да, қиналатын едім

Тағдырымды жындарға, перілерге тапсыруға күшім жетпейді

Ішекте надандық олжадай тозса ашуым бар

Аренаның ортасында тойға шақырмаған, анау биік бағаналар

Мен түсінген жерде себеп адамнан үлкен

Проза үшін бәрі, қаламымнан қан сығып тұрған дәуір

Бізде жоқ тістерді тіріл, сырғыт, көрсет

Бізде көбірек бар уақытты күйдіріңіз, менде плита бар, менің ішім батареяны істеп жатыр

Еліктеу - мақтаудың ең шынайысы

Айнаны сындырған сайын мен қарсыласты өлтіремін

Мен туған күн сайын өмірімді ұл ретінде көмемін

Барлығы Яһуда арқылы әлемге қарайтын жеке Исаны қалайды

Экранның алдында ашу көтеріледі, драмадан аулақпыз

Өлеңдерім қылмыс, Жақсылық пен Жамандық қатар тұрады

Біз сөздерді, поэзияны өтіп жатырмыз

Біз осымен қаламыз

Мен өсемін, дүние тарылады, болашақ морзе әліпбиімен сөйлейді

Осы депрессияға ұшыраған қалаларда мен диалогты бастаймын

Нақты ғой, мойыныңды қозғалтасың

Еркін адамдар түзу өледі деп айту

Уақыт капсуласынсыз матчты қайталаңыз

Менің оған уақытым жоқ көше, тікелей Оңтүстік Кейпке қарай

Мен қозғалып жатырмын, бірақ мен хомяк дөңгелегінде тұрып қалдым

Тыныштықты үйрену үшін өмір сүруді үйреніңіз

Егер мен сізге қажет калибрді алсам

Менің мәңгілік прозам Фауст мифіне қайта оралады

Менің көзіме мылтық түсті, ұнтақты маған лақтырмаңыз

Сіздікінде сіз сәулені көрмейсіз

Дыбыста мен Қасиетті Граалды таптым

Егер музыка нәрселерді өзгертсе, бұл заңсыз болар еді

Салдардың себептері бар

Мен өмірімді үзіліссіз ұзақ реттік түсірілімде жүргіземін

Эмоционалды немесе жарылғыш заряд

Бір бетке мен жаяу әскерге қарсы минаны қойдым

Менің дәстүрлі емес оқтұмсықтарым

Мен дөңгелекті айналдырамын

Мен Ларуза жерлеу рәсімінде сөздерімді қара сиямен толтырамын

Мен фрескаларымды Гонкурдың теріс жағына жазамын

Заңсыз ақын кішкене Римбо, кішкене Роканкур

Сіздің бизнесіңіз Maginot желісінің артындағы

Бұл еркін және маргиналды айқайлардың бұл қатыгез баспаналары

Біз тек басымызды бұрған кезде бәрі жақсы болды

Біз жай ғана бандит, спортшы болған кезде

Менің арманымдағы олар тексерген менің жалыным емес

Шындығында мен қымбат сорғыларда жалғыз тұрамын

Менің уақытым Порте Кочер сияқты

Антисанитарлық заңдармен соғысуда

Мен қаруларымды Құтқару армиясына сатамын

Леброн Джеймстің жалақысынсыз қан мен тер

Көптеген себептер бар және бұл ешқашан дұрыс емес

Жақындарыма шағын хабарлама

Табыттардың қалтасы болғанда өнерімді сатамын

Менің қаруым бар: бас бармақ пен сұқ саусақтың арасына қалам

Ал балғасыз мен саған мәтінді итеруді үйретемін

Жазылған Корсар, жақсы жабдықталған кортекс

Үйде сол қол кінәлі болса, оң қол төлейді

Менің барларым жақсылық пен жамандық қатар жүретін құймалар

Біз сөздерді, поэзияны өтіп жатырмыз

Біз осымен қаламыз