Цыганочка Рада - Дмитрий Хмелёв

Любовь ударит, как вино хмельное в голову

И я попутаю и ноты и слова.

В цыганском таборе душа не знает холода,

Вино-рекой, поёт гитара у костра.

Кто там разберёт меня, что мне надо.

Вот уйду к цыганам я, стану конокрадом.

Ничего от жизни мне больше не надо,

Лишь бы ты была со мной, цыганочка Рада.

Сердце хочет лишь тебя и душа просит,

Пусть нас кони по степи в даль уносят.

Зацелую я тебя, моя Рада, до пьяна.

Я эту жизнь прожил не по законам Господа,

Но я не гадил, а если делал зло, то мстил.

И никого не оскорбил, клянусь, за просто так,

Но раз грешил, то ты, Господь, с меня спроси.

Душа измятая, да Колымой отравлена.

Пролей цыган в неё немного тёплых слов.

Она страдала и осталась не подавлена

И как у всех, имеет право на любовь.

Махаббат мас шарап сияқты басына соғады

Ал мен нотаны да, сөзді де шатастырамын.

Сығандар лагерінде жан суықты білмейді,

Шарап-өзен, оттың жанында гитара ән салады.

Маған не керек екенін кім анықтайды.

Міне, мен сығандарға барамын, жылқы ұры боламын.

Маған өмірден басқа ештеңе керек емес

Қасымда болсаң болды, сыған Рада.

Жүрек сені ғана қалайды, жан сұрайды

Жылқылар бізді даладан алысқа апарсын.

Мен сені, Рада, мас болғанша сүйемін.

Мен бұл өмірді Жаратқан Иенің заңдарына сай емес,

Бірақ мен бүлдірмедім, жамандық жасасам, кек алдым.

Мен ешкімді ренжіткен жоқпын, ант етемін, себепсіз,

Бірақ сен күнә жасағандықтан, Ием, менен сұра.

Жаны мыжылған, бірақ Колыма уланған.

Сығандарды оған жылы сөздермен құйыңыз.

Ол азап шекті және күйзеліске ұшырады

Және басқалар сияқты оның да сүюге құқығы бар.