Преображение - Дмитрий Хмелёв

Кто-то спросит: «Что с тобой стало?».

Эх, слова бы подобрать мне бы,

Просто стали зеленей травы,

Голубее стало вдруг небо.

Под рубахой, знать, теперь мирно,

Пусть порадуется мой пращур.

Просто стало всё вокруг дивно,

Родниковая вода слаще.

Всё, что так сбивало с ног, стихнет,

Замерцают в тишине звуки.

Всё, что высохло, как пить, вспыхнет,

И гитара поплывёт в руки.

Как-то стало всё родней, проще,

И поют над головой кроны.

Просто некуда спешить больше,

Просто я теперь везде дома.

Біреу: «Саған не болды?» деп сұрайды.

О, сөздерді теріп алар едім,

Жай ғана шөптен жасыл болыңыз

Аспан кенет көгеріп кетті.

Көйлек астында, білу үшін, қазір тыныш,

Бабам қуансын.

Барлығы керемет болды,

Бұлақ суы тәттірек.

Қатты құлатқанның бәрі басылады,

Үнсіздікте жыпылықтайды.

Ішімдік сияқты кеуіп қалғанның бәрі жанады,

Ал гитара сіздің қолыңызда қалықтайды.

Қалай болғанда да бәрі қымбатырақ, оңай болды,

Ал тәждер төбесінде ән салады.

Асықпайтын басқа жер жоқ

Тек қазір үйдемін.